عسل و انرژی

امام صادق (ع) می فرماید : «هیچ چیز برای مردم مانند عسل شفا بخش نیست» عسل یکی از بهترین غذاهای تامین کننده انرژی انسان می باشد و ارزش آن از نظر کالری قابل توجه است یعنی یک کیلوگرم عسل 3150 کیلوکالری انرژی تولید می نماید و بالقوه یک غذای قلیایی است.

عسل به علت داشتن گلوکز و فروکتوز باعث تولید انرژی سریع (در اثر سوختن گلوکز) و انرژی طولانی (در اثر سوختن فروکتوز) می گردد.

این قندها بدون اینکه احتیاج به هضم اولیه داشته باشند جذب می شوند و از طریق عروق خونی که دیواره روده ها را پوشانده وارد جریان خون شده سپس از طریق ورید باب وارد کبد می گردند و در آنجا به گلیکوژن تبدیل می شوند. این ماده توسط بدن برای تولید انرژی به کار می رود.

ثابت شده است که بیش از نیمی از انرژی مورد نیاز بدن را مواد قندی تامین می کند. شکر به طور قابل ملاحظه ای خستگی را کاهش می دهد و عسل از این نظر حائز اهمیت است که تقریباً به کلی از گلوکز و فروکتوز خالص که سهل الهضم و سهل التجزیه و انرژی زا هستند. تشکیل شده است. بسیاری از وزشکاران در بازیها و فاصله بین دو بازی برای تامین انرژی مصرف شده عسل می خورند. پزشکان برای سالخوردگان و کودکانی که احتیاج به دوباره سازی سریع قدرت تحلیل رفته خود را دارند عسل تجویز می کنند، زیرا به سرعت جذب شده و انرژی تولید می کند.

استفاده از عسل به عنوان منبع انرژی در ورزش هایی چون فوتبال، والیبال، بسکتبال، شنا دو، کشتی و دوچرخه سواری و ... مناسب است.

برای پی بردن به انرژی زایی و اهمیت غذایی عسل در بدن اگر به دو نفر که از بی غذایی بیهوش شده اند به یکی شربت عسل (عسل محلول در آب) و به دیگری شربت قند بخورانیم اولی زودتر از دومی به هوش می آید زیرا قندهای موجود در عسل به زودی جذب بدن شده و به قلب و بافت ها می رسند، در صورتیکه شربت قند معمولی (ساکارز) مدتی در روده ماندن تا تبدیل به قندهای ساده (گلوکز و لوولز) شده و جذب بدن گشته و انرژی تولید نماید.