چاقی می تواند مستقیماً با مرگ و میر و بیماری های مزمن ارتباط بیابد. خطر نسبی مرگ و میر میان افراد چاق و زنان چاق (27 ≤BMI) نسبت به زنان و مردان لاغر دو برابر می شود. به علاوه حدود 10 کیلوگرم افزایش وزن پس از 18 سالگی می تواند علامت مرگ و میر زودرس باشد.

BMI مطلوب برای طول عمر می تواند میان 5/20 تا 9/24 قلمداد شود.

پس چاقی با بسیاری از بیماریها چه مستقیم و چه غیر مستقیم ارتباط دارد مانند :

  • دیابت
  • بیماری های قلبی
  • چربی خون بالا
  • هیپرتانسیون (افزایش فشارخون)
  • آترواسکلروز (سخت شدن جدار رگها)
  • بیماری کبدی چرب غیر الکلی : که می تواند نهایتاً به نارسایی کبد منتهی شود.
  • بیماری های صفراوی (بیشتر سنگ کیسه صفرا)
  • آرتروز (زیرا مفاصل هر شخص برای وزن سلامت او طراحی شده است و هرچه وزن بالا رود فشار مستقیم خود را به مفاصل ستون فقرات و زانوها وارد می نماید)
  • اختلالات تنفسی (تنگی نفس و خستگی تنفسی)
  • ایست تنفسی در خواب (آپنه خواب) و خرناس
  • نقرس
  • واریس
  • نازایی
  • مسمومیت و دیابت بارداری
  • سرطان ها ( ارتباط مستقیم سرطان های سینه، رحم و روده بزرگ با چاقی کاملاً مشخص و اثبات شده می باشد)
  • فتق
  • کاهش میزان ایمنی در سطح سلولی و مقاومت در برابر باکتری ها و ویروس ها (از نظر ژنتیکی و آزمایشگاهی)
  • تاخیر در بهبود زخم ها
  • و واکنش آنتی بادی ها نسبت به واکسن هپاتیت B می شود.
  • هیرسوتیسم  (پرمویی زنان) و سندرم تخمدان پلی کیستیک :

سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، اختلالی هورمونی است که توسط افزایش هورمون های جنسی مردانه و مقاومت به انسولین شناخته می شود، و بر 5 تا 10 درصد زنان در سنین باروری تأثیر می گذارد. نشانه ها شامل دوره های قاعدگی نامنظم، عدم تخمک گذاری که باعث ایجاد کیست های تخمدانی چندگانه، نازایی، آکنه (جوش صورت، و پرمویی (هیرسوتیسم) و نیز ریزش مو می شود.

PCOS به شکل تنگاتنگی با چاقی و بیش از هر چیز با چاقی آندروئید (شکمی) مربوط است.

مقاومت به انسولین و افزایش انسولین حاصل از آن در PCOS باعث بالا رفتن خطر بیماری قلبی عروقی، دیابت نوع 2، و سرطان دستگاه تناسلی می شود (یعنی سرطان رحم و تخمدان)

مدیریت PCOS شامل رژیم فردی و ورزش برای بهبود وضعیت کاهش وزن و رسیدن به مزان صحیح انسولین و حذف علائم سندروم می شود. افراد دارای PCOS اغلب دارای الگوی تغذیه ای نامناسب هستند.

احساس محرومیت اجتماعی و حقارت (تمایز و تبعیض نسبت به چاق ها): شاید تصویر ناراحت کننده چاقی در جامعه کنونی برای همه به یکسان ناگوار باشد. کودکان خردسال 6 تا 9 ساله، همواره با دیدگاه تحقیر آمیز والدین خود روبرو بوده اند. افراد چاق، بخصوص زنان، از نظر اجتماعی تحقیر می شوند. این دریافت منفی بر آموزش، وضعیت اقتصادی، اجتماعی و زناشویی و شغلی آنها تأثیر می گذارد. دانش آموزان چاق دبیرستانی به رغم نمرات، نتایج آزمون ها، حضور مرتب و فعالیت های برون برنامه ای بیشتر و بهتر، کمتر احتمال پذیرش در کالج ها را دارند. زنان چاق دارای درآمد کمتری بوده و بیشتر احتمال مواجهه با فقر را دارند و احتمال مجرد ماندن آنها بسیار زیاد است. بسیاری از کافرمایان نسبت به استخدام آنها بی میل هستند. پژوهش نشان می دهد که گروه های مختلف مثل بچه ها، بزرگسالان و پرسنل طبی، دیدگاه منفی ای نسبت به افراد چاق دارند. این دیدگاههای منفی ممکن است زاده این باور باشد که افراد چاق بی اراده و تنبل هستند.

شورای تبعیض مرتبط با وزن و ظاهر جهت پایان دادن به این تبعیض براساس استانداردهای شکل بدن و وزن تلاش می کند. سازمان دیگری که جهت از میان بردن این تبعیض و تمایز گام بر می دارد جامعه چاقی در آمریکا است این سازمان غیر انتفاعی که در 1995سرمایه کافی اخذ نمود جهت تشویق افراد چاق به دستیابی به مراقبت بهداشتی مطلوب و شرایط ایده آل کوشش می کند؛ و به تحقیقات گسترده در این باره دست زده است؛ و بیمه درمانی و سلامتی شرکت ها و موسسات دولتی را برای برنامه های درمان چاقی پدید آورده است.

چاقی باعث کاهش عمر می شود، بطوریکه شرکت بیمه عمر متروپولیتن آمریکا به ازای هر اینج (5/2 سانتیمتر) دور شکم بزرگتر از دور سینه دو سال و به ازاء هر چهار کیلوگرم اضافه وزن یک سال کاهش عمر در نظر می گیرد.

افسر بازنشسته آمریکایی که سالگرد تولد 100 سالگی خود را با سلامتی کامل و به علت تغذیه و تحرک اصولی جشن می گرفت می گوید :

انسان ها قبر خود را با دندان خود حفر می کنند.