در افراد مستعد ، پس از سوختگی ممکن است جای زخم دچار اسکارهایپرتروفیک یا کلویید شود. این دو با هم تفاوت دارند. اسکارهایپرتروفیک جوشگاه های برجسته است که معمولا پس از یک سال خود به خود بهبود می یابد و با سطح پوست یکی می شود. ولی کلویید غیر قابل کنترل و پیشرونده است ، خارش دارد و اگر درست درمان نشود ، بدتر و به اصطلاح وحشی می شود. ابتلا به گوشت اضافه به زمینه ژنتیکی مربوط است و در افرادی که سابقه آن در خانواده شان وجود دارد ، بیشتر دیده می شود. معمولا برای بیماران دچار کلویید ، کرم های کورتونی تا حدی برای درمان مفید است. امروزه ژل های سیلیکون و ژل های حاوی عصاره پیاز و حتی چسب های سیلیکونی نیز برای درمان این جوشگاه ها به کار می رود.

روش دیگر ، لیزر درمانی است که در این موارد لیزر PDL استفاده می شود. با توجه به این که کلویید پرخون و قرمز است ، با کنترل عروق خونی به وسیله این لیزر ، جوشگاه کلوییدی تا حد قابل قبولی کنترل می شود و اندازه و رنگ آن کاهش می یابد. عمق نفوذ این لیزر زیاد نیست ؛ بنابراین معمولا پزشک سعی می کند در مواردی که جوشگاه گسترده و حجیم است ، ابتدا اندازه و حجم آن را کم کند و در مراحل انتهایی برای درمان و بهبود رنگ ، این لیزر را به کار ببرد. روش کرایوتراپی نیز به تنهایی یا همزمان با تزریق دارو داخل ضایعه مفید است. معمولا دارویی که تزریق می شود ، کورتونی است ولی نباید در این کار هم زیاده روی کرد. زیرا ممکن است پوست را نازک کند ، باعث گشادی رگ ها شود و حتی جذب بدن شود و مضر باشد.

گاهی هم از تزریق داخل ضایعه داروهایی مثل وراپامیل (ضد فشار خون) در درمان کلویید استفاده می شود. در مورد اینکه کدام یک از این روش ها برای این بیمار مناسب تر است ، پزشک تصمیم می گیرد و شاید خیلی وقت ها ترجیح دهد چند درمان را همزمان استفاده کند.

معمولا اگر ضایعه کوچک باشد ، استفاده از داروهای موضعی ، ژل یا صفحه های سیلیکون کافی است.

کسانی که به هر دلیلی مستعد هستند ، مثلا در خانواده سابقه آن را دارند ، باید برای هر جراحی زیر نظر متخصص پوست نیز باشند تا در محل جراحی شان تزریق هایی برای پیشگیری از بروز کلویید انجام شود. لازم است به این نکته توجه شود که وقتی در محل سوختگی ، تاول ایجاد می شود ، یعنی سوختگی به حدی است که می تواند عمیق و مشکل زا شود. در این صورت می توان با روشی استریل تاول را تخلیه کرد ؛ ولی به هیچ وجه نباید پوست روی آن را برداشت ، زیرا پانسمان بیولوژیک بسیار خوبی است. با مراجعه به متخصص پوست و درمان مناسب خطر رخداد کلوئید به حداقل خواهد رسید.