پنیر دارای طبع سرد و تر است. ویتامین ها و املاح معدنی موجود در آن شامل B1، C و کلسیم می باشد.

خواص درمانی

پنیر بلغم را از بین برده، اشتها را تحریک و رطوبت معده را می گیرد.

مقوی معده و روده بوده و اگر آن را روی پینه های دست و پا بمالند، آن را برطرف می نماید.

مخلوط پنیر با پاچه گوسفند، اگر کمی به آن نوشابه اضافه شود و روی صورت مالید شود، کک و مک را از بین می برد.

برای تقویت بینایی، درمان بی خوابی و لاغری بسیار مفید است.

ضماد آن با عسل، جهت باز شدن دمل و با روغن زیتون جهت نرم شدن مفاصل تجویز می شود.

مصرف پنیر به همراه گردو و عسل بسیار مفید است زیرا مصرف پنیر به تنهایی تعادل کلسیم و فسفر را برهم می زند.

مضرات

مصرف پنیر شور سبب یبوست شده همچنین ناراحتی های قلبی و گوارشی می گردد.

درمان بیماری ها با پونه

پونه دارای طبیعت گرم و خشک است، زادگاه اصلی آن هند بوده و از آنجا به سایر سرزمین ها انتشار یافته است. این گیاه در فصل تابستان رشد و تمو می کند و دارای کاربردهای طبی فراوانی است.

خواص درمانی

پونه برای درمان سرفه، سردرد، تشنج های عصبی، خروسک و التهاب لوزه ها کاربرد فراوان دارد.

آب پونه بسیار لطیف، نرم کننده و پالاینده خون است.

پونه تازه که در سرکه ریخته شده باشد را اگر به بینی غش کرده نزدیک کنند خیلی زود به هوش می آید.

در درمان مسمومیت کاربرد دارد و ضماد آن ضد گزیدگی حشرات و جانوران است.

پونه برای درمان سکسکه و قی مفید بوده و برای بند آمدن اسهال مفید است.

اگر با آب جوشانده پونه، رحم شسته شود، خارش آن را از بین میبرد .

پونه اگر با عسل و نمک خورده شود جهت دفع کرم کدو مفید است.

مالیدن سوخته گیاه پونه برای تقویت لثه های دندان مفید است.

دم کرده آن برای اسهال خونی مفید بوده همچنین برای ناراحتی عصبی و اختلالات گوارشی مفید است.

پونه همچنین دارای خاصیت هضم کنندگی و آرام بخشی بوده و در درمان غم و اندوه، درمان تنگی نفسی، سوء هاضمه، دل پیچه، سردرد، سرفه و درمان تب مفید است. برای درمان ورم چشم، التهاب لثه و دهان، گوش درد، صرع، ضعف معده و دستگاه گوارش کاربرد دارد.

مضرات

زیاده روی در مصرف آن سبب سردرد و ناراحتی روده ها می گردد.

استعمال خارجی پونه در زنان باردار، سبب سقط جنین می گردد.