هنگامی که ویتامین «آ» به قدر کافی بدن نرسد نه تنها قدرت بنیایی کم می شود. پوست و ناخنها و موها خشک و شکننده شده، در هوش و سلامت بدن اختلال حاصل می شود. قدرت و فعالیت سلول های بدن کاهش می یابد.

دراین هنگام است که با مصرف خرمالو می توان به همه این عوارض پایان داد و به ارزش زندگی بخش و سلامتی دهنده این میوه پی برد. خرمالو که سرشار از ویتامین«آ» و کاروتن است دارای مقدار قابل توجهی ویتامین ب 1 و ب2 و ب6 و پ و ث است و نیز این میوه خوشرنگ و خوش طعم دارای مواد معدنی ضروری برای بدن مانند کلسیم، گوگرد، آهن، فسفر، منیزیوم، پتاسیم می باشد.

هریک از مواد فوق نقشی موثر در سلامتی و تندرستی ما دارد. خرمالو به شرطی که خوب رسیده باشد. برای کودکان نیز میوه ای خوب و در رشد و نموشان موثر بوده، حتی موجب اشتهای آنها می باشد.

وجود کلسیم در تقویت و رشد اطفال و حفظ نیروی بزرگسالان موثر است آهن عنصر اصلی خون سازی و پتاسیم اشتها آور و شستشو دهنده کلیه ها و کبد می باشد این است که در مبتلایان بیماری کبدی و نقرس و بیماری کلیوی بسیار موثر است.

مواد قندی خرمالو از لوولز و گلوکز می باشد و با آن که مقدار آن 20 درصد است باز برای مبتلایان بیماری قند چندان زیانبخش نمی باشد.

در خرمالو مقدار زیادی بکثین وجود دارد و اسیدهای موجود در خرمالو عبارتنداز اسیدمالیک، اسید سیتریک و اسید تارتریک است.سلولز موجود در خرمالو نسبتاً کم است و از این لحاظ هضم آن آسانتر است. در خرمالو مقدار کمی تانن می باشد گاهی ممکن است موجب یبوست گردد. با همه اینها، ارزش خرمالو بیش از آن است که به آن توجه می شود.