پروتئین ها : برای رشد، ترمیم و نگه داری بافتهای مختلف بدن استفاده از مواد پروتئینی لازم است. در بعضی موارد نیاز به پروتئین بیشتر از معمول است، به عنوان مثال کودکان در حال رشد، زنان در دوران بارداری و بیمارانی که دوران تفاهت بیماری را سپری می کنند، باید در غذای روزانه خود برای تأمین این نیاز، پروتئین اضافه مصرف نمایند.

منابع غذایی پروتئین حیوانی عبارتند از : شیر، تخم مرغ، گوشت، ماهی، پنیر و ماست (پروتئین های حیوانی را پروتئین های کامل می نامند) . منابع غذایی پروتئین گیاهی عبارتند از : غلات و حبوبات مانند : گندم، جو، برنج ، لوبیا، باقلا، عدس و همچنین گردو ، بادام و پسته. اگر انواع مختلف غلات و حبوبات به مقدار کافی باهم مصرف شوند، جایگزین نیاز پروتئین بدن خواهد بود.

ویتامین ها : متخصصان علم تغذیه در ضمن تحقیقات خود مشاهده کرده اند که نمی توان انسانی را تنها با تغذیه از مواد قندی، پروتئین، چربی، املاح و آب به مدت مدیدی زنده و سالم نگه داشت، بلکه عامل دیگری نیز لازم است. این عامل مهم که وجود آن برای حفظ سلامت و رشد بدن ضروری است، ویتامین نامیده می شود.میزان ویتامین ها در بدن کم، ولی از نظر اعمالی که انجام می دهند بسیار حائز اهمیت هستند. کمبود ویتامین ها در بدن ایجاد بیماریهایی می کند که هر بیماری مربوط به کمبود ویتامین خاصی است و در صورت عدم معالجه ممکن است عوارض شدیدی به وجود آورد.

ویتامین ها نسبت متفاوت در غذاهای مختلف مانند : سبزیها و میوه ها وجود دارند؛ بنابراین باید سعی کرد که در غذای روزانه به مقدار کافی از میوه ها و سبزیهای تازه استفاده کرد.

املاح : دسته دیگری از مواد که روزانه همراه با غذا وارد بدن می شوند و احتیاجات آن را تأمین می کنند، املاح هستند. این مواد به سه دسته تقسیم می گردند:

املاحی که بیشتر در ساختمان اسکلت و استخوانها به کار می روند عبارتند از : از کلسیم، فسفر، منیزیوم و فلوئور. املاحی که در سایر بافتهای بدن به کار می روند عبارتنداز : فسفر، آهن، گوگرد، مس و روی. املاحی معمولی که در امر نگاه داری میزان آب و تعادل الکترولیت های مایعات بدن به کار می روند عبارتند از : سدیم، پتاسیم و کلر.