برای پیشگیری از آلزایمر آبمیوه بنوشید

براساس تحقیقات دانشمندان دانشگاه وندلبرت آمریکا، خطر پیشرفت بیماری آلزایمر در افراد سالمندی که آبمیوه می خورند و یا از مواد غذایی سرشار از سبزی استفاده می کنند، کاهش پیدا می کند. یک تحقیق 9 ساله روی 2000 نفر به صورت بررسی عادات غذایی و شیوه زندگی این افراد مشخص نمود که شیوع بیماری آلزایمر در افرادی که روزانه سه فنجان یا بیش تر آب میوه می نوشند، 76 درصد و در افرادی که کم تر از یک یا 2 بار در هفته آبمیوه استفاده می کنند، 16 درصد کم تر است. به گفته این محققان اگر چه پزشکان از دیرباز می دانستند آنتی اکسیدان ها و ویتامین هایی مانند C، E و کاروتن نقش حفاظتی در برابر آلزایمر ایفا می کنند، اما این مطالعه نشان داد مواد دیگری مانند پلی فنول ها که آنتی اکسیدهای طبیعی در آبمیوه و چای سبز هستند هم، در این میان نقش دارند. آنتی اکسیدان های موجود در آبمیوه از عواملی هستند که باعث کاهش خطر بیماری آلزایمر می شوند. برخی پلی فنول های موجود در آبمیوه نقش حفاظتی قوی تری در مقایسه با ویتامین های آنتی اکسیدان دارند.

دانشمندان تصور می کنند رابطه قوی میان رها شدن رادیکال های آزاد در بدن و تغییرات زودرس در سلول های مغزی افرادی که مستعد بیماری آلزایمر هستند، وجود دارد. از آن جایی که میوه و سبزی ها منابع غنی از آنتی اکسیدان ها هستند، این مواد می توانند رادیکال های آزاد را از بین ببرند. این تحقیقات به سرپرستی پروفسور کی دای از دانشگاه واندلبرت انجام شده است.

از آن جایی که در بیماری آلزایمر خون رسانی به مغز کاهش می یابد، تنظیم رژیم غذایی مناسب در پیشگیری از آن نقش مهمی دارد. رژیم غذایی مدیترانه ای «که سرشار از میوه و سبزی است» حبوبات، ماهی، روغن زیتون، لبنیات که سرشار از آنتی اکسیدان هستند و هم چنین انجام فعالیت بدنی و ذهنی و حفظ سلامت دوران جوانی، یکی دیگر از عوامل موثر در پیشگیری از بیماری آلزایمر است، چون این بیماری در دوران جوانی به سراغ فرد می آید و بعد از گذشت 20 تا 30 سال، علائم اولیه آن بروز می کند. آلزایمر یک بیماری تحلیل برنده مغزی است که برحافظه و تفکر تأثیر می گذارد و فرد را دچار فراموشی می کند.

در این بیماری، سلول های مغز به تدریج تخریب شده و فرد دچار فراموشی می شود، به طوری که دیگر قادر نیست خاطرات گذشته را به یاد بیاورد و یا رویدادهای جدید را در مغز خود شکل دهد و به ذهن بسپارد. در صورت پیشرفت بیماری، حافظه دراز مدت هم تحت تأثیر قرار گرفته و در نهایت منجر به فوت بیمار می شود.