اگر درد ناشی از پرخوری بر اثر غذاهای غلیظ باشد (سنگین) مفاصل و کلیه به درد می آیند و شکم پُر است به بیماری ربو، برونشیت، نفس تنگی، نقرس و سخت شدن طحال و کبد و بیماری های بلغمی و سودایی مبتلا می شود. اما اگر پرخوری بیش از حد و عوارضش بر اثر خوراک های لطیق باشد، بیماری های روی آور، عبارتند از : تب های گرم و شدید و پلید و ورم های آزاردهنده و ناپسندیده

در فصل زمستان نباید غذاهای کم تغذیه ای مانند دانه ها و بقولات خورد. غذای زمستانی باید تغذیه دهنده تر از حیوانت و واجد ارزش غذایی بیش تری باشد. غذاهای تابستانی باید برعکس غذاهای زمستانی باشد.

هرگز نباید آن قدر غذا خورد که جایی در معده نباشد و باید قبل از سیر شدن و باقی ماندن اشتهاست دست از طعام کشید. این باقیمانده اشتها بعداز ساعتی خود به خود از بین می رود.

در مسئله خوراک همواره باید به مقداری عادت کرد و پا از آن فراتر ننهاد. بدترین خوراک ها آن است که برمعده سنگینی کند و بدترین نوشابه ها ان است که بیش از حد اعتدال باشد و در معده بالا آید. کسی که امروز بیش از اندازه خورده است باید فردا خود را گرسنه نگه دارد، بسیار بخوابد و خوابگاهش گرم و سرد نباشد و هوای معتدل داشته باشد. اگر خوابش نبُرد و نتوانست زیاد بخوابد، زیاد پیاده روی کند، نرم راه برود، از راه رفتن باز نایستد و پی در پی برود و استراحت نکند و کمی هم نوشیدنی خالص بخورد.

کسی که طالب تندرستی است، چه غذایش اشتباهی باشد و چه نباشد، نباید قبل از پیدا کردن اشتها و پیش از تهی شدن معده و روده های بالایی (منظور روده باریک) از غذای قبلی، غذا بخورد.

زیان بخش ترین نوع غذاخوردن آن است که قبل از هضم و پخته شدن غذای قبلی، غذای دیگری بر آن وارد شود بدترین کارها انباشتن شکم و پرخوری است، به ویژه اگر غذا از نوع ناپسند باشد.