سن واقعی شما چقدر است؟ تقریبا بیشتر افراد تاریخ تولد خود را می دانند. اما شکل ظاهری بدن بسته به شرایطی که داشته است ممکن است جوانتر و یا پیرتر از سن واقعی به نظر برسد. به عبارت دیگر سن زمانی شما ممکن است کاملا متفاوت با سن بیولوژیکی شما باشد. در حالی که هیچ معیار دقیقی برای اندازه گیری سن بیولوژیکی وجود ندارد، اما خودتان با احساسی که دارید حدودی می توانید تشخیص دهید. شرایط و ترکیب بدن، سبک زندگی خود را آزمایش کنید تا تعیین شود که آیا بدنی سالم و جوانتر دارید یا بیشتر از سن واقعی خود به نظر می رسید.

روش اول

1-شرایط فیزیکی خود را آزمایش کنید. قلب یکی از مهمترین ارگان های بدن است  و داشتن قلبی سالم با ضربان قلب منظم یکی از عوامل سلامتی عمومی بدن است. قلب سالم معمولا 60 تا 100 بار در دقیقه میتپد. در حالت استراحت ضربان قلب نباید تند تر و یا کند تر از این باشد. اگرچه در ورزشکاران این عدد در حالت استراحت به کمتر از 50 نیز می رسد. برای اندازه گیری ضربان قلب دو انگشت سبابه و وسط را روی سطح داخلی مچ دست چپ در امتداد انگشت شست روی شریان اصلی بگذارید. ضربان را احساس خواهید کرد. تعداد آن را در 15 ثانیه بشمارید و ضرب در 4 کرده، تعداد ضربان در دقیقه به دست خواهد آمد.

هر چقدر ضربان قلب در دقیقه به عدد 60 نزدیک باشد، یعنی قلب سالم تر است. هرچقدر ضربان قلب بیشتر باشد، نشانگر این است که قلب باید سخت تر کار کند تا وظایف خود را بتواند انجام دهد.

اگر ضربان قلب شما نزدیک به 100 یا بیشتر از 100 بار در دقیقه است، 1 را به سن زمانی خود اضافه کنید.

2-انعطاف پذیری خود را آزمایش کنید. آیا می توانید انگشتان پای خود را لمس کنید. انعطاف پذیری بدن با افزایش سن کاهش می یابد، و برخی عوامل دیگر مانند کم آبی بدن، تغییر ساختار بافت ها، از بین رفتن فیبر های عضلانی ماهیچه ها و افزایش ذخیره کلسیم در بدن نیز در کاهش انعطاف پذیری تاثیر دارد. انعطاف پذیری می تواند به شما در تعیین سن واقعی بدن کمک کند. برای اندازه گیری انعطاف پذیری، صاف روی زمین نشسته و پاهای خود را دراز کنید و نقطه ی زیر انگشتان پای خود را روی زمین علامت گذاری کنید. دستها را بالا برده و به سمت انگشتان پاها دراز کنید. نقطه ای که انگشتان دست شما به آن می رسد را نیز علامت گذاری کنید. سپس فاصله بین دو نقطه را اندازی گیری کنید.

هر چقدر این فاصله کمتر باشد، نشان دهنده انعطاف پذیری بیشتر بدن است.

اگر فاصله نقطه علامت گذاری شده برای انگشتان پاها و نقطه رسیدن انگشتان دست کمتر از 10 سانتی متر بود، عدد 1 را از سن زمانی خود کم کنید. اگر بیش از 20 سانتی متر بود، عدد 1 را به سن زمانی خود اضافه کنید. اگر بین 10 تا 20 سانتی متر بود، نیازی به کم یا زیاد کردن از سن زمانی وجود ندارد.

3-توانایی خود را آزمایش کنید. چقدر توانایی دارید؟ به طور کلی، افراد تا سن 30 سالگی عضله سازی می کنند. پس از آن، شروع به از دست دادن آن می کنند از این رو، قدرت فیزیکی نیز کاهش خواهد یافت. افرادی که تحرک ندارند، در طی یک دهه بعد از 30 سالگی، 3 تا 5 درصد عضلات خود را از دست خواهند داد. افراد ورزشکار، کمتر از این مقدار عضله از دست می دهند. تحلیل عضلات ساکوپنیا نام دارد که به معنی از دست دادن قدرت و تحرک است که در زمان کهنسالی خطر سقوط و شکستگی استخوان ها را افزایش می دهد. قدرت بدنی خود را آزمایش کنید. به این صورت که روی زمین به شکم دراز کشیده و بدن خود را به کمک دست ها بالا برده در حالی که تکیه گاه شما فقط کف دست و نوک انگشتان پاها باشد سپس مفاصل خود را باز و بسته کنید به طوری که بدن نزدیک زمین شود و سپس از زمین دور شود.

4pic2

مانند انعطاف پذیری، استحکام و مقاومت بیشتر بهتر است. اگر تعداد بیشتری بتوانید این تمرین را انجام دهید، نشان دهنده توده بالای عضلانی و استحکام و پایداری بیشتر است.

اگر کمتر از 10 بار حرکت را انجام دادید، یک را به سن زمانی خود اضافه کنید، اگر بین 10 تا 19 مرتبه توانستید انجام دهید، عددی کم یا زیاد نکنید. در صورتی که بیش از 20 حرکت انجام دهید، عدد 1 را از سن زمانی خود کم کنید اگر بیش از 30 بار انجام دادید عدد 2 را کم کنید.

روش دوم

ترکیب بدن را اندازه گیری کنید.

1-نسبت دور کمر به باسن را تعیین کنید. حالت بدن شما شبیه سیب، گلابی یا آواکادو است؟ با افزایش سن، بدن مستعد چاقی می شود و حالت بدن و نسبت دور کمر به دور باسن روشی سریع برای ارزیابی توزیع چربی در بدن است که تجمع چربی خطر ابتلا به فشار خون، سکته، دیابت و انواع سرطان ها افزایش می دهد. دور کمر را در باریکترین قسمت به دست آورده و دور باسن را در پهن ترین قسمت لگن به دست آورید. سپس عدد دور کمر را به عدد دور باسن تقسیم کنید.

عدد WHR یعنی نسبت دور کمر به دور باسن در آقایان اگر بیش از 1 و در بانوان بیش از 8/0 باشد، نشان دهنده تجمع چربی در قسمت میانی بدن است.

اگر WHR بیش از اندازه تعیین شده بود، عدد یک را به سن زمانی خود اضافه کنید.

2-شاخص توده بدنی خود را محاسبه کنید (BMI). شاخص توده بدنی یکی دیگر از روش های ارزیابی ترکیب بدن است. تقسیم وزن (کیلوگرم) بر قد (سانتیمتر) به دست می آید. شاخص توده بدنی بالا، نشان دهنده بالا بودن چربی و مستعد بودن بدن به چاقی است که پایه و اساس بسیاری از بیماری هاست. برای به دست آوردن شاخص توده بدنی، وزن خود را بر مربع قد تقسیم کنید.

اگر نتیجه نهایی برای شاخص توده بدنی کمتر از 5/18 به دست آمد، دچار کمبود وزن هستید و عدد یک را به سن زمانی خود اضافه کنید. عدد را به سن خود اضافه کنید در صورتی که شاخص توده بدنی شما بین 25تا 9/29 باشد که در این صورت فرد اضافه وزن دارد. اگر بیش از 30 به دست آوردید، شما دچار چاقی هستید پس عدد 3 را به سن خود اضافه کنید. شاخص بدنی بین 5/18 تا 25 نشان دهنده سلامتی است بنابراین عدد 1 را از سن خود کم کنید.

روش سوم

ارزیابی شیوه زندگی

1-خواب شبانه خود را محاسبه کنید. بدن انسان به خواب نیاز دارد. خواب به مغز و بدن فرصت استراحت و بازسازی خودش را می دهد. کمبود خواب می تواند باعث ابتلا به فشار خون، بیماری های کلیوی، سکته مغزی و چاقی شود. کمبود خواب، باعث اختلال در عملکرد شناختی نیز خواهد شد. چند ساعت در طول شب می خوابید؟ افراد بزرگسال بین 7تا8 ساعت خواب شبانه نیازمند هستند. کمتر از این مقدار باعث خستگی ذهنی و پیرتر شدن فیزیکی بدن خواهد شد.

اگر بین 7 تا 9 ساعت خواب در طول شب دارید، عدد 5 را از سن زمانی خود کم کنید. عدد 1 را به سن واقعی خود اضافه کنید اگر بین 5تا 6 ساعت در طول شب می خوابید. اگر کمتر از 5 ساعت می خوابید، 2 را به سن زمانی خود اضافه کنید.

2-تغذیه خود را ارزیابی کنید. تغذیه شما چگونه است؟ تغذیه مناسب موجب داشتن ماهیچه ها واستخوان های قوی، دندانها و سایر ارگان های سالم می شود. رژیم غذایی مناسب می تواند خطر ابتلا به بیماری هایی مانند سرطان، بیماری قلبی، سکته مغزی، دیابت و فشار خون بالا را کاهش دهد. می تواند ذهن را تیز و بدن را سرشار از انرژی کند. در یک رژیم غذایی متعادل باید غذاهای سرخ شده و فرآوری شده، قند، سدیم، نیترات و چربی اشباع را محدود کند و بهتر است شامل میوه ها و سبزیجات پروتئین مثل ماهی، مرغ و آجیل، کربوهیدرات های پیچیده و تمامی دانه ها باشد. عدم وجود این مواد در رژیم غذایی روزانه باعث اضافه وزن شده و محرومیت بدن از مواد مورد نیاز باعث ضعیف شدن آن خواهد شد.

اگر مواد غذایی مورد نیاز را در رژیم غذایی خود گنجانده اید، عددی کم یا زیاد نکنید اما اگر دریافت نمیکنید، عدد 1 را به سن زمانی خود اضافه کنید.