مهمترین آنها که فواید فراوانی در بسیاری از موارد دارد، آنتی ژن اختصاصی پروستات است. با وجودی که در نقش آنتی ژن اختصاصی پروستات به عنوان یک تکنیک تشخیصی اختلاف نظر وجود دارد، اما به عنوان یک وسیله مرحله بندی اهمیت بیشتری به آن داده می شود. محققین دریافته اند که دقت این آزمایش در تعیین اینکه آیا سرطان به مرحله انتهایی خود یا انتشار به استخوان رسیده است، بسیار زیاد است.

در پژوهشی که در درمانگاه مایو روی بیش از 850 مرد با تشخیص جدید و درمان نشده سرطان پروستات انجام شد، دیده شد که از 361 مرد که سطح آنتی ژن اختصاصی پروستات در آنها 10 نانوگرم در میلی لیتر یا کمتر بود و درد استخوانی نداشتند تنها 3 نفر در اسکن استخوان خود علایم غیر طبیعی داشتند. در هیچ کدام از 467 مردی که در سطح آنتی ژن در آنها 8 یا کمتر بود، اسکن غیرطبیعی استخوان دیده نشد. جوزف اوسترلینگ اصلی مقاله چنین نتیجه گیری می کند که از دید اهداف عملی در مردانی که درد استخوان ندارند و سطوح آنتی ژن اختصاصی پروستات در آنان کمتر از 10 می باشد انجام اسکن لزومی ندارد، که این به معنای تقریباً 600 دلار صرفه جویی است .

آیا آزمایشهای خون دیگری وجود دارند ؟

اگر نتیجه بافت برداری شما مثبت باشد، خون، ادرار یا ترشحات پروستات شما از نظر سطوح فسفاتاز پروستاتی بررسی خواهد شد. اسید فسفاتازپروستاتی عموماً در سرطان منتشر پروستات بالا می رود. پس سطح بالای اسید فسفاتاز پروستاتی به معنای این است که من مبتلا به سرطان انتشار یافته پروستات هستم ؟ لزوماً نه. حالات دیگری هم وجود دارند که سطح اسیدفسفاتاز پروستاتی را بالا می برند.

از جمله بزرگی خوش خیم پروستات، التهاب پروستات، بیماری پاژه (یک اختلال استخوانی) عفونت ریه (پنومونی) و هپاتیت.آترومید- اس، دارویی که برای پایین آوردن سطح کلسترول خون مصرف می شود نیز همین اثر را دارد. حتی معاینه راست روده و ماساژ پروستات که قبلاً توصیف کردیم می توانند منجر به بالا رفتن سطوح آنتی ژن اختصاصی پروستات شوند.