پرتودرمانی توسط پرتوهای خارجی ممکن است باعث ایجاد اسهال، گرفتگی عضلات و زخم روده شود که همه این عوارض معمولاً در عرض چند هفته پس از پایان درمان ناپدید می شوند. در بررسیهای گوناگون دیده شده است که پرتوتابی در 20 تا 50 درصد مردان منجر به ناتوانی جنسی دائمی می شود.

پرتوتابی درون نسجی اغلب منجر به ناتوانی جنسی نمی شود اما گاه عوارض شدیدی ایجاد می کند، مثلاً سورخ شدن راست روده در هنگام کار گذاشتن مواد رادیواکتیو در پروستات.این مواد رادیواکتیو منجر به اختلالات ادراری موقتی شبیه آنچه در بزرگی خوش خیم پروستات دیده می شود، می شوند.

تهوع و سوختگی چطور ؟ آیا آنها عوارض جانبی شایعی هستند ؟

پرتوتابی درمانی اغلب باعث خستگی می شود و انواع درمانهای مورد استفاده در سرطان پروستات از این قاعده مستثنی نیستند. اما بسیاری از عوارض جانبی گوناگونی که عموماً در ارتباط با پرتودرمانی سایر سرطانها دیده می شوند در پرتودرمانی سرطان پروستات به چشم نمی خورند. در پرتوتابی توسط پرتوهای خارجی، پوست روی ناحیه هدف ممکن است خشک یا قرمز شود اما چون پرتوتابی به دقت رو ناحیه هدف متمرکز شده است بیماران به سوختگی، ریزش مو یا تهوع، که اغلب در پرتوتابی سایر قسمتهای بدن به چشم می خورند، مبتلا نمی شوند. مواردی وجود ندارد که بیانگر بروز سرطانهای دیگری در اثر این نوع درمان باشد.

جدا از نوع توده سرطانی آیا دلایل دیگری برای اینکه یک نوع پرتوتابی را به سایرین ترجیع دهیم وجود دارد؟

همه نمی تواند از روش پرتوتابی درون نسجی استفاده کنند. در مواردی که راست روده برداشته شده است این عمل غیر ممکن است. زیرا سوند پروستات باید از طریق راست روده در آن جای داده شود. اگر پروستات بزرگ باشد نمی توان از این روش استفاده کرد (زیرا دانه های زیادی مورد نیاز خواهند بود) همچنین اگر شخص قبلاً جراحی پروستات شده باشد و بافت کافی برای حفظ دانه ها نداشته باشد نمی توان از این روش استفاده کرد.