حال که صحبت از درمان دارویی شد آیا داروهایی وجود دارند که مستقیماً روی توده سرطانی عمل کنند ؟

تا همین اواخر پاسخ این سوال یک «نه» واضح بود. اما اکنون محققین نتایج قابل توجهی را از یک داروی آزمایشی که سورامین نامیده می شود به دست آورده اند. اولین بار از این دارودر چند دهه پیش برای مقابله با انگلهای مناطق گرمسیری استفاده شد.

موسسه ملی سرطان طی آزمایشهای بالینی به 38 مرد، که سرطان پروستات آنها به درمان هورمونی مقاوم بوده و شروع به انتشار به سایر بافتها کرده بود، سورامین داد. این موسسه پی برد که 85 درصد مردانی که با این دارو درمان شده بودند تا یک سال زنده ماندند، در مقایسه با 20 درصد کسانی که سورامین دریافت نکرده بودند.

در پژوهش دیگری که محققین دانشگاه مریلند انجام شد، گندش شد که به نظر می رسد سورامین اندازه غده پروستات (و بنابراین احتمالاً توده سرطانی واقع در آن را) در 3/4 از 33 مردی که سرطان متاستاتی داشتند، کاهش داده است.

آیا سورامین عوارضی دارد ؟

سورامین می تواند عوارض جانبی شدیدی داشته باشد. علاوه بر سایر عوارض، این دارو می تواند به غدد فوق کلیه، که در بالای کلیه ها قرار داشته و با تنظیم احتباس آب به کنترل شفارخون کمک می کنند، آسیب برساند. در آزمایشهای دارویی مریلند با وجود آنکه محققین از کامپیوتر برای تعیین مقدار دارو برای هر شخص معین، استفاده کردند، عوارض جانبی به قدری شدید بود که به ناچار درمان در 28 نفر از 38 بیمار قطع شد. چهار بیمار دیگر اشکال گوناگونی از سرطانهای پیشرفته را بروز دادند)

آیا در موارد زیادی از شیمی درمانی برای درمان سرطان پروستات استفاده می شود؟

شیمی درمانی که شامل استفاده از مواد شیمیایی یا داروهای گوناگون برای از بین بردن سلولهای سرطانی است، در مقابله با سرطان پروستات چندان موفق عمل نکرده است. گاهی از این داروها به منظور کنترل درد در بیمارانی که به درمان هورمون پاسخ کمی داده اند، استفاده می شود. تاکنون شواهدی حاکی از اینکه این داروها میزان ادامه حیات را افزایش می دهد، به دست نیامده است.