شکل دادن به مو تاریخچه ای بسیار طولانی به قدمت دوران باستان دارد. در آن دوران از استوانه های فلزی ، روغن ها و مواد معطر برای این منظور استفاده می شد ، اما امروزه فرآورده های گوناگونی تولید شده که همواره بخشی از درآمد ما صرف خریداری آن ها می شود.

ژل ، اسپری ، موس ، فوم ، کرم ، واکس و... برای خانم ها و آقایانی که موهایشان بر خلاف جاذبه زمین در هیچ جهت دیگری قرار نمی گیرد و یا آن ها که موهایشان همیشه داخل صورتشان است و در جستجوی راهی هستند که موهایشان را به سمت بالا شانه و آن را در همان مکان تثبیت کنند ، ابزارهایی بسیار آشنا هستند. کم نیستند افرادی که بعد از هر بار شستشو و یا قبل از بیرون رفتن از منزل از این مواد استفاده می کنند ، اما معدودند کسانی که فرق بین این مواد و کاربردها و مضرات هر یک از آن ها را به خوبی بشناسند.

شناخت شیمیایی لوازم آرایشی ، مواد پاک کننده ، پوشش ها یا روکش های سطح مو و پوست و امثال آن ها ، می تواند ارزش قابل ملاحظه ای در انتخاب این فرآورده ها داشته باشد. درک اثر شیمیایی یک محصول ما را یاری می کند خطر احتمالی آن و ارزش رضایت خاطری را که از آن بدست می آوریم ، محک بزنیم . واکنش های حساسیت زا و نحوه استفاده از یک فرآورده ، ممکن است از شخصی به شخص دیگر تفاوت داشته باشد.

محصولات حالت دهنده مو ، همگی از نظر شیمیایی پلیمرهای حل شده در حلال مایع هستند. از نظر ترکیب شیمیایی ژل ، موس و فوم ، پلمیرهایی بر پایه آب ، اسپری پلیمری بر پایه الکل و کرم پلیمری بر پایه روغن است. وظیفه پلیمرهای موجود در این ترکیبات آن است که رشته های مو را به هم متصل کند ، ضمن آنکه ، پوشش پلیمری محیط بر تارهای به هم چسبیده مو ، باعث افزایش حجم کلی آن ها نیز می شود.

موها به دو صورت به هم اتصال پیدا می کنند. اتصال جانبی که در آن موها به صورت طولی به هم می چسبند و اتصال نقطه ای که در آن تارهای مو ، در یک نقطه ، یکدیگر را قطع می کنند. فرآورده حالت دهنده مو ، باید به گونه ای توسط تولید کننده طراحی و به وسیله مصرف کننده به کار برده شود که اتصال تارهای مو ، عمدتا از نوع جانبی باشد. زیر اتصال تارهای مو ، به این شیوه ، علاوه بر حجم بیشتر ، آن ها را به شکل ملایم تری در کنار هم نگه داشته و آسیب کمتری به کوتیکل وارد می کند.