در مبحث گیاه درمانی، علاوه بر شناسایی گیاه و مسائل مربوط به آن، فروشندگان گیاهان دارویی باید در مورد محیط طبیعی گیاه، اجزای شیمیایی موجود در گیاهان و ترکیب اجزای این گیاهان اطلاعات کاملی داشت باشند تا بتوانند گیاهان را از یکدیگر تشخیص دهند. دانستن اطلاعات کامل در مورد ترکیبات شیمیایی یک گیاه، به تنهایی و در صورتی که ما در مورد ماهیت این ترکیبات و اثرات آن ها اطلاعات کافی نداشته باشیم، چندان کار ساز نیست.

‏قانونی دیگر در گیاه درمانی این است که هنگامی که از ترکیبات شیمیایی ویژه یا مواد شیمیایی جداسازی شده از گیاهان استفاده می کنیم، بتوا نیم اثر درمانی آن را به صورت یک اثر مشخص و قابل تعریف در مبحث داروشناسی مشخص کنیم. در این مورد، به عنوان مثال، گیاه خار مریم توضیح داده می شود. بدرهای ‏این گیاه برای قرن های متمادی به عنوان داروی بسیاری از بیماری ها استفاده می شده است، اما اثراصلی آن که تاثیر روی کبد است بکلی نادیده گرفته شده بود. یوهان وادماخر اولین کسی بود که توانست تاثیر این گیاه را روی بیماری های مختلف مربوط به کبد کشف کند. این شخص دریافت این گیاه روی بسیاری از ‏بیماری های کبد مؤثر بوده و به همین دلیل تتنوری از این گیاه ساخت که امروزه بنام تنتور رادماخر برای درمان بسیاری از بیماری های کبد کاربرد دارد.

در ابتدای دهه 1830 هورامر روش استخراج ماده سیلیمارین از دانه های خار مریم را کشف کرد. امروزه ما می دانیم که سیلیمارین مخلوطی از فلاوون ها با سه جزء سیلیکریستین سیلید یانین و سبلیبینین می باشد. آزمایشات کلینیکی و دارویی ‏مشخصی کرده است که سیلیمارین اثر درمانی برای بیماری مسموم شدن کبد دارد. یکی از پادزهر های ویژه برای سمی شدن حاد کبد به دلیل مصرف قارچ امانیتا، داروی سنتتیک سیلیبینین محلول درآب می باشدکه شامل سیلیبین C، 2 و 3- سوکسینات دی هیدروژن ونمک او سدیمی است. همان گونه که مشخص می شود جایگزین کردن کاربرد تخصصی و مبتنی بر شناسایی علائم به جای استفاده عمومی ازگیاهان دارویی سبب شناسایی یک داروی مؤثر روی بیماری مسموم شدن می شود، که این مورد نمونه ای از مثال های متعدد موجود است.

‏این قوانین موضوع دیگری را که خاطرنشان می کنند این است که اثردرمانی ‏یک گیاه دارویی روی یک بیماری یک طرف موضوع است. و سوی دیگر، عوارض جانبی آن دارو است که شناخت آن ها مستلزم جداسازی وبروسی دقیق کلینیکی این ماده می باشد و تا زمانی که این کار انجام نشده باشد نمی توان در مورد اثر درمانی آن اظهارنظر قطعی کرد.