علایم و نشانه ها

• فقدان فاصله بین دندان ها • جلوآمدگی (نمایان بودن) دندان های پیش فوقانی (جلوزدگی فک فوقانی) • عدم تماس دندان های پیش فوقانی و تحتانی با یکدیگر هنگام بستن دهان (نیش باز) • قرار گیری دندان های فوقانی- خواه جلویی، خواه عقبی- در داخل دندان های تحتانی • جلو آمدگی فک پایین که باعث می شود دندان های پیش فوقانی در پشت دندان های بیش تحتانی قرار گیرند (جلو زدگی فک تحتانی)

تعداد کمی از مردم فک بی نقص و دندان های قرینه دارند. ممکن است فک شما در محلی که دندان های فوقانی و تحتانی باهم تلافی می کنند کمی ناموزون باشد یا دندان های جلویی شما که قابل مشاهده اند، کج باشند. معمولاً به این قبیل مشکلات، بدجور شدگی اطلاق می شود.

درصد اندکی از دندان های نامنظم و کج، به درمان نیاز ندارند، اما تعداد قابل توجهی از کودکان و بالغین مبتلا، دچار مشکل می شوند که البته می توانند از روش های درمانی موجود سود ببرند. شاخه ای از دندان پزشکی را که در تشخیص، پیشگیری و درمان بی نظمی های دندان و صورت تخصص یافته است ارتودنسی می گویند.

در یک جفت شدگی ایده آل، دندان های فک و بالای و فک پایین به طور جزئی همدیگر را می پوشانند؛ به این صورت که لبه های دندان های آسیاب بزرگ در داخل شیار دندان های آسیاب طرف مقابل قرار می گیرد. در یک فک ایده آل فضای کافی برای همه دندان ها وجود دارد به طوری که دندان ها به طور مرتب، نه کج و نه با فاصله، قرار می گیرند. هیچ گونه چرخشی دندان، پیچ خوردگی یا انحراف به سمت جلو یا عقب وجود ندارد.

صاف بودن دندان ها مهم است، نه تنها به دلیل ظاهر آنها بلکه به این دلیل که وقتی دندان ها به خوبی باهم جف نشوند می توانند مشکلاتی را در جویدن، خوردن و هضم غذا به وجود آورند. دندان های کج یا به هم چسبیده، پاک کردن پلاک های دندانی را سخت تر می کند؛ در نتیجه شما را در معرض خطر ایجاد پوسیدگی و بیماری لثه قرار می دهند.

امروزه افراد بالغ بیشتری برای اصلاح ساختار دندان مراجعه می کنند، مشکلی که در دوران کودکی آنها درمان نشده است. گرچه طول دوره درمان در بالغین به دلیل کند بودن حرکات دندان، اغلب طولانی تر است، اما معمولاً نتایج خوبی دارد. بالغین بیش از کودکان تحت جراحی اصلاح فک قرار می گیرند.

تشخیص

دندان پزشک رشد دندان های دایمی کودک را کنترل کرده و در صورتی که بروز یک مشکل احتمالی را پیش بینی کند به شما توصیه می کند با یک متخصص ارتودنسی مشورت کنید. اغلب مشکلات نظم دندان، اولین بار وقتی ظاهر می شوند که دندان های دایمی شروع به جوانه زدن می کنند؛ یعنی تقریباً از سن 6 سالگی، در بعضی موارد حتی زودتر از این زمان، می توان مشکلات دندان را تشخیص داده و به خوبی درمان کرد.