درمان

چنانچه حمله های ام- اس خفیف یا نامکرر باشند، پزشک ممکن است نوعی رویکرد صبر و مدارا را به شما پیشنهاد کند، که مشتعل بر مشاوره و معاینه است . اما اگر به نوع عود کننده مبتلا باشید. پزشک ممکن است به منظور کاهش حملات جدید، کند ساختن روند بیماری و تخفیف نشانه ها داروهایی را برای شما تجویز کند.

داروها

داروهایی که برای کند ساختن سیر ام -اس تجویز می شوند عبارتنداز :

اینترفرون های- بتا. اینترفرون بتا- tb (بتاسرون) و اینترفرون بتا ta (اوبکس) نسخه های مصنوعی پروتئین هایی هستند که به شکل طبیعی در بدن شما وجود دارند. این دو دارو که به روش مهندسی ژنتیک تهیه می شوند در مقابله علیه عفونت های ویروسی و تنظیم سیستم ایمنی کمک می کنند. در مورد بتا سرون شما دارو را تقریباً هر روز به خودتان تزریق می کنید. اما در مورد اوبکس تنها هفته ای یکبار تزریق کفایت می کند. این داروها میزان حملات ام- اس را تا 30 درصد کاهش داده اند. دقیقاً مشخص نیست کدام یک از عملکردهای متعدد آنها باعث کاهش فعالیت بیماری می شود یا در دراز مدت چه فوایدی را برای بیمار به دنبال خواهند داشت.

سازمان غذا و دارو استفاده از اینتروفرون بتا را تنها برای افراد مبتلا به ام- اس عود کننده، که هنوز سر پا هستند. مورد تأیید قرارداده است. این داروها آسیب عصبی را ترمیم نمی کنند و مدرک مستندی هم وجود ندارد که ثابت کند این داروها از معلولیت ام-اس در دراز مدت جلوگیری می کنند. درصد کمی از بیماران علیه اینتروفرون های بتا، آنتی بادی تولید می کنند که می تواند کارآیی آنها را کاهش دهد.عده ای دیگر قادر به تحمل اثرات جانبی این دو دارو از جمله : التهاب و درد در محل تزریق علایم و نشانه های شبه آنفلوآنزا و اختلال عملکرد کبد نیستند.

متخصصان مغز و اعصاب مایوکلینیک، عموماً اینتروفرون های بتا را برای افرادی توصیه می کنند که حملات قابل توجهی از ام-اس دارند، به ویژه آنهایی که بعداز حملات به طور کامل بهبود پیدا نمی کنند از این درمان می توان در افرادی که بتا بر شواهد ام-آر-اَی افزایش قابل ملاحظه ای در ضایعات عصبی دارند نیز استفاده کرد. حتی اگر علایم و نشانه های جدید و برجسته ای از فعالیت بیماری نداشته باشند.