در این تمرین حرکت متوالی پاها به حالت کرال در شنا، ستون فقرات را در وضعیت افقی قرار می دهد. هرگاه فاصله افقی بین محور حرکت و محلی که وزن اثر گذار است زیاد باشد، قدرت اهرم بیشتر خواهد شد. در این مثال اگر ابتدا پا از روی زمین بلند شود قدرت اهرم بیشتر خواهد بود زریرا به سطح افقی نزدیک تر است با بلند شدن پا از روی زمین و فاصله گرفتن از سطح افقی قدرت اهرام کاهش می یابد و تمرین به تدریج آسان تر می شود. بنابراین، وقتی که پاها نزدیک تر به سطح افقند به علت افزایش خاصیت اهرمی میزان زیادی از فشار بر روی ستون مهره هاست.

حرکت زانو بلند با زانوی صاف به طور متوالی

در حرکت زیر که مانند رژه نظامی است. وقتی پاهای ورزشکار در وضعیت عمودی قرار می دارد. قدرت اهرمی کم است، اما با بلند شدن پا از روی زمین و حرکت به سمت حالت افقی، قدرت اهرم افزایش می یابد و تمرین به تدریج سخت می شود هنگامی که یک اهرم در وضعیت افقی است فشار اهرمی در حد ماکزیمم خود است. در تمرین هایی که نگهداری ستون فقرات در وضعیت افقی قسمتی از تمرین است میزان زیادی از فشار اهرمی روی ستون فقرات قرار دارد. پس باید با احتیاط زیاد انجام شوند. اگر تمرینی اجازه نمی دهد که ستون فقرات را در حالت عمودی نگه داشت. باید دست را برای حمایت از ستون فقرات روی چیزی قرار داد.

کشش عضلات همسترینگ توام با خم کردن تنه

این حرکت برای افراد مبتدی و غیر ورزشکار ممنوع است در تمرین بالا فرد با خم کردن تنه به سمت پا بین باعث ایجاد کشش در عضلات همسترینگ می شود. این حرکت فشار مضاعفی را بر ستون فقرات وارد می کند زیرا ستون فقرات در حال جابه جایی از وضعیت عمودی (تحمل کمترین فشار اهرمی) به وضعیت افقی (تحمل بیشترین فشار اهرمی) است. همچنین چون بالاتنه و پایین تنه در وضعیت 90 درجه قرار می گیرند. به کمر آسیب وارد می شود. در این حالت اگر دست ها روی زانو قرار گیرد، ستون فقرات حمایت شده و فشار تا حدودی کاهش می یابد.

توجه به نواحی متحرک بدن در یک تمرین

در بیشتر موارد نگاهی اجمالی به یک تمرین این تصور را ایجاد می کند که قسمت خاص مورد نظر ورزشکار متحرک است، اما در بررسی دقیق تر مشاهده میشود که نواحی دیگر بدن هم متحرک هستند که ممکن است فعالیت و تحرک این نواخی فشاری را پیش از آنچه مدنظر بوده ایجاد کنند. این فرضیه کاملاً صحیح است به خصوص زمانی که لگن کمک ستون فقرات با کمر فعالیت می کند. برای مثال، کشش عضلات ران را در نظر بگیرید. فرد صاف ایستاده و مچ پایش را گرفته است پا این حرکت، لگن به سمت عقب کشیده شده و هم زمان خم شدن زانو نیز افزایش می یابد. در نگاه اول به نظر می رسد که این حرکت، تمرینی برای کشش عضلات ران پا است، اما اگر نگاه دقیق تری داشته باش ید مشاهده می کنید که لگن به سمت جلو متمایل شده است و هم اکنون فشار روی ستون فقرات است. در این حالت ستو فقرات انعطاف پذیر تر از عضلات ران است بنابراین، با افزایش فشاربرای ایجاد کشش، فشار مخرب و بیشتری بر ستون فقرات وارد می شود.