در این حرکت جهشی برای پرش و بلند شدن، زانوها به حالت خمیدگی بیش از حد در آمده و زرد پی آسیب می بیند. در هنگام تا کردن و باز کردن مفصل زانو مینیسک شروع به لغزش می نماید تا حالتی مناسب جهت لقمه های استخوان ران تشکیل دهد. از آنجا که مینیسک های میانی به لیگامنت های جانبی میانی متصل شده اند در این صورت، صدمه خواهند دید. زیرا هنگامی که در یک حالت غیر عادی قرار می گیرد در معرض فشار بیش از حد واقع می شود و ایجاد فشار هنگام چرخش خارجی زانو حتماً آسیب زننده است. بنابراین، تمام تمرینات زیر غضروف های ما بین استخوان کشکک و استخوان ران را دچار آسیب می کند. (1) راه رفتن روی لبه داخلی و خارجی پا (2) راه رفتن روی پاشنه پا (3) راه رفتن پا مرغی و اردکی و حرکت کلاغ پر (4) ایستادن و پریدن قورباغه ای (5) راه رفتن به حالت نشسته با زانو.

چرخش زانوها در صورت ثابت بودن مچ پا

چرخش زانوها به داخل و خارج، تک تک با جفت در صورت ثابت بودن مچ پا و تماس آن با زمین ممنوع است و باعث پیچ خوردگی و کشیدگی در این ناحیه می شود. بنابراین، برای گرم کردن زانو بهتر است پاها را از این ناحیه تا کرد و انواهع چرخش های ممکن و متناسب با ساختار زانو را بدون تماس پا با زمین انجام داد.

اسکوات همراه به خم شدن عمیق زانو

حرکت اسکوات همراه با خم شدن عمیق زانو

حرکت اسکوات همراه با خم شدن عمیق زانو مضر است و فشار بیش از حد برمفصل زانو لیگامنت ها، کپسول مفصلی و غضروف های این ناحیه وارد می کند.

خیر و جهش ناگهانی

خیز و جهش ناگهانی در حالی که زانوی پای اتکا جلوتر از انگشتان همان پا با شد ممنوع است. چنین وضعیت هایی در هنگام استارت و دویدن های مختلف یا در تغییر مسیر ها مشاهده می گردد. همه افراد سالم و مخصوصاً بیماران آرتروزی زانو، نباید به طور ناگهانی از یک وضعیت تغییر حالت دهند بلکه باید خود را به آرامی کمی به جلو بکشند و به حالت مناسب در آیند. همچنین در نرمش های نشسته نباید هنگام برخاستن از روی زمین به یک باره بلند شد بلکه لازم است که ابتدا به حالت چهار دست و پا در آمد، و سپس ضمن صاف نگه داشتن زانویی که ضعیف تر است و با فشار روی دست ها و زانوی سالم و قوی تر، از روی زمین بلند شد.