بر اساس مطالعات و آمار های منتشر شده ی اخیر ، تقریبا تمام افراد بین سنین 80 تا 90 سالگی مجبور به کنار آمدن با آب مروارید ، این بیماری شایع مربوط به چشم ها ، هستند. اما دنیا از دید شخصی که آب مروارید دارد چگونه است ؟ برای آنکه متوجه شوید افراد مبتلا به این بیماری چه رنجی را تحمل می کنند ، خود را در حال نگاه کردن به شیشه ی پنجره ای تصور کنید که مه گرفته و شما نمی دانید در آنطرف پنجره چه چیزی وجود دارد و یا چه اتفاقی می افتد.

اگرچه آب مروارید در میان افراد مسن بسیار شایع است ، جوانان نیز ممکن است به این بیماری دچار شوند. حتی بچه ها و برخی از حیوانات مثل سگ ها نیز ممکن است علایم آب مروارید را تجربه کنند. اگر در 40 تا 50 سالگی دچار این بیماری شوید ، با مشکلات زیادی مواجه نخواهید شد و بیماری زیاد جدی نخواهد بود. در مورد آب مروارید های که دید را دچار مشکل می کنند ، درمان از طریق عمل جراحی پیشنهاد می شود. اما آیا عمل جراحی ضروری است ؟ نوعی از قطره ی چشم که در آن ها ترکیبی اورگانیک وجود دارد ، قادر به حل مشکل و عوامل بوجود آورنده ی آب مروارید در مراحل اولیه است. راه های طبیعی نیز برای پیشگیری از آب مروارید وجود دارد که از جمله این راه کارها می توان به رژیم غذایی سرشار از ویتامین های مفید برای چشم و مکمل ها اشاره کرد. پس بله ، راه کارهایی غیر از جراحی وجود دارد تا به شما امکان پیشگیری از این بیماری و یا درمان در مراحل اولیه را بدهد.

آب مروارید دقیقا چیست ؟ اگر بخواهیم آب مروارید را با بیانی ساده تعریف کنیم ، این بیماری در واقع ابری است که روی لنز طبیعی چشم ها کشیده می شود. آب مروارید مهمترین عامل اختلالات بینایی در افراد بالای 40 سال محسوب می شود. این بیماری همچنین دلیل اصلی بروز نابینایی در سراسر جهان است.

بین سنین 40 تا 50 ، چشم انسان تغییرات بیوشیمی ، شامل تغییراتی در پروتئین ، را تجربه می کند. پروتئین ها در عدسی چشم سخت می شوند و قبلیت ارتجاعی خود را از دست می دهند ، که همین عاملی برای ایجاد اختلال در بینایی می باشد. یکی از بهترین مثال ها برای چنین اتفاقی مشکل دور بینی و نیاز به عینک با بالا رفتن سن است. در برخی ، این پروتئین ها در عدسی ممکن است توده ای را تشکیل داده و ابری اطراف عدسی چشم ایجاد نمایند که این پدیده همان آب مروارید نام دارد.

اما عدسی چشم چیست و چرا اهمیت دارد ؟ عدسی ، که پشت عنبیه و مردمک چشم قرار گرفته ، قسمت شفافی است که به ما اجازه ی تمرکز روی نور و تصویر در شبکیه را می دهد. شبکیه بافتی حساس به نور است که پشت چشم ها قرار گرفته . در چشمان سالم ، نور با عبور از عدسی شفاف ، به شبکیه می رسد . این نور نیز به سیگنال های عصبی تبدیل شده و به مغز می رود. برای دیدن تصویری واضح از محیط اطراف ، عدسی چشم باید حساسیت خود را حفظ نماید. وقتی عدسی چشم با ابری به شکل آب مروارید پوشیده شده باشد ، تنها قادر به دیدن تصویری نادرست و محو خواهید بود.

آب مروارید به صورت ناگهانی ظاهر نمی شود. در واقع برای شکلگیری آب مروارید نیاز به گذر زمان ، گاها چندین سال ، دارد. تراکم و جایگاهی که آب مروارید در آن قرار گرفته میزان اختلال در بینایی را مشخص می نماید.

آب مروارید ، با توجه به محل قرارگیری آن ، به سه دسته تقسیم می شود.

آب مروارید هسته ای : که در مرکز عدسی بوجود می آید. این نوع از آب مروارید از همه شایع تر بوده و با افزایش سن ارتباط دارد.

آب مروارید قشری : که بیشتر در محیط و اطراف عدسی شکل می گیرد.

آب مروارید زیر کپسولی : ابری کپسول مانند که اطراف عدسی را می پوشاند. این نوع از آب مروارید در میان افراد مبتلا به دیابت ، اضافه وزن و یا مصرف کنندگان داروهای استروئیدی بسیار شایع است.