گوش درد : ممکن است ، خصوصا در طول شب ، گرفتگی گوش را احساس کنید و یا گوش شما سوت بکشد . بیشتروقتی به یک سمت دراز می کشید ، به دلیل فشار بیشتر به گوش و درد ، خواب برای شما سخت خواهد بود .

تب : درجه حرارت بدن گاهی در کودکان بالا می رود ( بالاتر از 38 درجه ی سانتی گراد ) . علاوه بر افزایش درجه حرارت ممکن است کودک عرق کند ، سرگیجه داشته باشد ، اشتهای خود را از دست دهد ، حالت تهوع داشته باشد و یا احساس ضعف و خستگی نماید .

پرده ی گوش قرمز و ملتهب : احتمالا فقط پزشک قادر به مشاهده ی این مورد، زمانی که گوش شما را معاینه می کند ، می باشد . گاهی پرده گوش حتی تا قسمت بیرونی هم پف می کند و از آن مایعات مخاطی ترشح می شود .

خارش درون گوش .

درد اطراف گوش که به سمت گردن و اطراف سر گسترش می یابد .

گریه و تکان های سر در کودکان : به این دلیل که کودکان قادر به تشخیص و درک صحیح از منبع درد نیستند ، برخی از آنها مدام سر ، معده و گوش خود را تکان و یا ماساژ می دهند . نوزادان و کودکان با عفونت گوش معمولا بی قرار شده ، بیش از حد معمول گریه می کنند ، و نمی توانند شب ها بخوابند .

علایم سرما خوردگی : سرفه ، عطسه و گرفتگی و آبریزش بینی می توانند نشانه هایی برای عفونت گوش باشند ، زیرا تمام این علایم در نتیجه ی التهاب غشاهای مخاطی ، که مشکلات تنفسی را نیز گاها در پی خواهند داشت ، اتفاق می افتند . گاهی اوقات از اسپری های مخصوص برای گشودن مجرای تنفسی استفاده می شود . اما به کاهش و از بین بردن عفونت کمک نمی کند .

تولید مایعات در گوش : گاهی عفونت گوش موجب تولید مایع مخاطی چسبناک در گوش می شود . این مایع ممکن است شفاف و یا همراه با خون باشد .

در صورت عفونت گوش داخلی ، گاهی تغییراتی در شنوایی ، سرگیجه ، عدم تعادل و حالت تهوع مشاهده شود .

آیا ممکن است عفونت گوش مشکلات پیچیده تری را بوجود آورد ؟

تنها در موارد بسیار نادر بهبود عفونت گوش ممکن است به بیش از دوهفته زمان نیاز داشته باشد و در چنین شرایطی نیز باید برای درمان و پیشگیری از اختلالات پیچیده ، به پزشک مراجعه نمایید . برخی از علایم عفونت طولانی مدت گوش عبارت اند از :

اختلال شنوایی : در موارد حاد ، عفونت موجب ورم غشاهای مخاطی و ترشح مایع مخاطی، حتی چند هفته بعد از شروع عفونت گوش داخلی می شود . شرایطی که به گوش چسبناک نیز معروف است و معمولا در پی ایجاد حفره در پرده ی صماخ گوش اتفاق می افتد ، معمولا در گوش میانی بوجود می آید و پس از گذشت تنها چند روز از بین می رود ، اما اگر به هر دلیل بعد از چند روز عفونت از بین نرفت ، فرد با مشکلات شنوایی و عدم تعادل مواجه می شود .

هرچند بسیار نادر است ، اما گاهی اختلال شنوایی موجب ایجاد اختلال در کلام و تغییرات در صحبت کردن ، اگر کودک نتواند با این بیماری به طور صحیح کنار بیاید ، می شود .

علل بروز عفونت گوش بیشتر کودکان زیر 6 سال به این مشکل دچار می شوند ، خصوصا اگر ساعت های زیادی را در مرکز نگهداری روزانه از کودکان بگذارنند ، برای مدت های طولانی در استخر شنا کنند و یا آلرژی داشته باشند .

به طور کلی می توان چند دلیل عمده برای عفونت گوش ارائه داد :

بیشتر عفونت های گوش زمانی اتفاق می افتند که فرد درگیر درمان بیماری و یا عفونت دیگری ، خصوصا سرماخوردگی ، عفونت مجاری تنفسی و آنفولانزا ، است . این بیماری ها یعنی ترشح مایع مخاطی و فعالیت بیشتر باکتری های موجود در غشاهای مخاطی که می توانند وارد گوش شوند . عفونت گوش میانی را ، دیگر بیماری ها و التهابات ، مثل التهاب شیپور استاش ( کانالی که گوش میانی را به گلو وصل می کند ) بوجود می آورد .

گوش شناگران عفونت دیگری است که در صورت گیر افتادن باکتری ها در کانال گوش اتفاق می افتد . این باکتری ها ممکن است همراه با آب وارد گوش شوند و عفونت را بوجود آورند و یا باکتری های بدن خود فرد موجب بروز عفونت شوند .

آلرژی هم می تواند دلیل عفونت گوش ، خصوصا گوش میانی ، باشد . آلرژی ها سیستم تنفسی بالایی را تحت تاثیر قرار می دهند و موجب تجمع باکتری ها در گوش می شوند .

اما چرا کودکان بیشتر در معرض ابتلا به چنین عفونتی هستند ؟ کودکان شیپور استاش کوتاه تر و باریک تری نسبت به بزرگسالان دارند . همین موضوع هم بروز التهاب و گرفتگی را در گوش کودکان آسانتر می کند . کودکان همچنین در صورت ایجاد عفونت ، درد بیشتری خواهند داشت ، زیرا عصب های این قسمت در کودکان حساس تر هستند .