اگر «باید» نامعقولی دارید، آدمی که خیلی او را دوست دارید (برایمثال به همسر، فرزند یا دوست صمیمی خودتان) فکر کنید و ببینید او را نیز ترغیب می کنید همان قاعده را رعایت کند. احتمالاً پایخ خواهید داد «نه!» بنابراین متوجه می شوید که معیار دو گانه دارید. از خودتان بپرسید این دوگانگی را چطور توجیه می کنید احتمالاً جواب خواهید داد که توجیهی ندارید !

البته می توانید کمی جلوتر بروید و آن عزیز را در حالی که آن باید را دارد، تجسم کنید. چگونه آن عزیز را متقاعد می کنید که باید او نادرست است ؟ همان استدلال را در مورد خودتان به کار برید. به این ترتیب باور نامعقول خود را زیر سوال خواهید برد.

فن معیار دو گانه، راه خوبی رای مبارزه با درجه بندی خود نیز هست.

کنار آمدن با فاجعه سازی

فنون این قسمت به شما کمک می کنند با افتضاح سازی و نمی توانم تحملش کنم، مبارزه کنید.

مقیاس فاجعه

با این فن می توانید جلوی افتضاح سازی را بگیرید. در یک طرف برگ کاغذ، خطی عمودی بکشید. در راس خط، عدد 100 درصد و در انتهای آن عدد 0 درصد را بنویسید. ببنید ترس شما درکدام قسمت این مقیاس قرار می گیرد و آن را سر جای خودش بنویسید.

روبه روی هر عدد مقیاس، جمله مناسب را بنویسید. برای مثال، درمقابل عدد 0 درصد می توانید بنویسید «نوشیدن یک فنجان چای در خانه» و در مقابل عدد 20 درصد می توانید بنویسید «کوتاه کردن چمن ها در حالی که تلویزیون مسابقه راگبی پخش می کند». در مقابل عدد 70 درصد هم بنویسید «سرقت» و در مقابل عدد 90 درصد بنویسید «ابتلا به سرطان» و در مقابل عدد 100 درصد بنویسید «زنده زنده سوختن».

همین طور که هر ماده ها را به مقیاس اضافه می کنید، درجه آن را با ترس خود مقایسه کنید. به تدریج متوجه خواهید شد که جای ترس مقیاس را عوض خواهید کرد.