زمینه

هراس نیز مثل سایر اضطراب های مشکل ساز به زمینه ای که چند جز دارد، شروع می شود. اجزای این زمینه عبارتند از :

* وراثت. انسان ه ای امروز فرزندان انسان هایی هستند که توانسته اند تهدیدهای محیطی را به سرعت تشخیص داده و دربرابر آنها واکنش نشان بدهید تهدیدهایی مثل تهدید حشرات و خزندگان سمی، حیوانات وحشی، خفگی، سقوط، به دام افتادن یا له شدن و موارد مشابه. آنها احتیاط در برابر چنین خطراتی را به ارث برده اند.

* انگیختگی زیاد. انگیختگی زیاد، اضطراب را بیش از حد می کند و باعث می شود مغز در مورد شی یا وضعیت خطرناک اغراق کند.

* یادگیری های اولیه. اگر زیست شناسی و شخصیت شما مستعد هراس باشد، تجربه مستقیم (برای مثال، گاز سگ)، تجربه غیر مستقیم (مشاهده گاز گرفته شدن یک نفر توسط سگ)، تجربه غیر مستقیم (مشاهده گاز گرفته شدن یک نفر توسط سگ) یا یادگیری نیابتی (خواندن یا شنیدن ماجرای شخصی که توسط سگ گاز گرفته شده است) می توانند باعث شوند هراس را یاد بگیرید.

به هر حال هراس های خاص نیز مثل سایر مشکلات اضطرابی به کمک افکار و باورهایی که ناراحتی و خود انگاره در آنها دخیل هستند حفظ می شوند :

* اضطراب ناراحتی، یکی از عوامل کلیدی هراس ها است. اگر از شی یا وضعیت ترسناک، فاجعه می سازید احتمالاً معتقدید «باید» از آن اجتناب کنید. ممکن است از خطر فیزیکی آن یا از ناراحتی ناشی از مواجهه با آن بترسید یا از هر دو. دور باطل مربوطه معمولاً به این شکل است : «این افتضاح است، پس باید از آن اجتناب کنم و چون باید از آن اجتناب کنم، نمی توانم مواجهه با آن را تحمل کنم. خود این ثابت می کند افتضاح است، پس باید از آن اجتناب کنم - والی آخر.

* اضطراب خود انگاره می تواند مشکل را تشدید کند. گاهی اوقات نگران هستید که مبادا دیگران متوجه ترس شما شوند و شما را قضاوت کنند؛ یا نگران هستید که اگر درباره خودتان احساس بدی داشته باشید، واکنشی نشان بدهید که نشانگر «ضعف» یا «جنون» باشد.