• نقرس (gout) که به آن آرتریت متابولیک هم گفته می شود در اثر رسوب بلورهای مونوسدیم اورات یا اسید اوریک بر روی غضروف مفصلی، تاندون ها و بافت های مجاور آنها به وجود می آید. این بلورها موجب بروز التهاب و درد شدید می شوند. در صورت عدم درمان، کریستال ها باعث تشکیل توفوس (tophus) می شوند که در نواحی مختلف، از جمله لاله ی گوش رسوب می کنند. توفوس ها سنگریزه هایی از جنس مونوسدیم اورات هستند که در بافت های اطراف مفاصل مبتلا به نقرس موجب پاسخ التهابی مزمن می شوند و بافت را به طور قابل ملاحظه تخریب می کنند. نقرس در نتیجه ی مجموعه ای از افزایش غلظت اسیداوریک و افزایش اسیدیته ی گردش خون ایجاد می شود و وجود هریک از دو عامل مزبور به تنهایی موجب بروز نقرس نخواهد شد.

• آقایان بیشتر از خانم ها مبتلا به نقرس و آرتریت نقرسی (gouthy arthritis) می شوندو انگشت شست پا از نقاط شایع تجمع کریستال های اورات است.بیماری با درد بسیار شدید و تورم یک مفصل و تب و لرز همراه است.نشانه های بیماری عود کننده هستند و حمله های بیماری در هرسال طولانی تر می شود بیماری، ناتوان کننده است و در صورت عدم درمان می تواند موجب تغییرات تخریبی مفصلف مانند ایجاد توفوس شود.

• تشخیص قطعی بیماری با آزمایش مایع کشیده شده از مفصل مبتلا یا سایر نقاط به منظور مشاهده با میکروسکوپ و نشان دادن بلورهای داخل سلولی مونوسدیم اورات در گلبول های سفید پلی مورفونوکلئر مایع سینوویال صورت می گیرد. افزایش اسیداوریک خون، از تشخیص بیماری حمایت می کند. می توان از سونوگرافی برای تشخیص استفاده کرد.

درمان در حملات حاد عبارت است از مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی، کلشی سین (در افرادی که نمی توانند داروهای ضد التهاب غیراستروییدی را تحمل کنند) و استازولامید (نوعی داروی مُدر قدیمی).

در موارد مزمن ممکن است انجام جراحی به منظور برداشتن توفوس های بزرگ و اصلاح تغییر شکل مفصل ضرورت یابد. پیشگیری با داروهایی مانند آلوپورینول، فبوکسوستات، پروبنسید و چند داروی دیگر انجام می شود.