تشخیص

در کودکان، تشنج، سردرد شدید و حساسیت به نور ممکن است اولین علائم و نشانه های این بیمار باشند. در بزرگسالان هم اختلالات ذهنی، از اختلالات شدید سویابی گرفته تا اغما می توانند نخستین نشانه های غالب بیماری باشند.

بروز علائم و نشانه های عصبی ممکن است متغیر باشد. ممکن است در عرض 24 ساعت بعد از علائم و نشانه های اولیه شدیدا بیمار شوید، گاهی هم درگیری عصبی با یک هفته تاخیر تظاهر پیدا می کند و در آنسفالیت ویروسی ثانویه ممکن است بیماری 7 تا 30 روز بعد از بروز عفونت ابتدایی تظاهر پیدا کند.

آنسفالیت معمولا با تجزیه و تحلیل مایع مغزی نخاعی، که از طریق نمونه برداری این مایع در ناحیه کمری (ال-پی) به دست می آید، تشخیص می دهند. در بررسی این مایع افزایش شمار گلبول های سفید دلالت بر مقابله بدن با عفونت دارد و غیاب گلبول های سفید به رد مننژیت حاد باکتریایی کمک می کند. مواقعی که خونریزی بخشی از بیماری است، مایع مغزی نخاعی ممکن است تا حدودی خونی باشد. نوار مغزی ام-ار-آی یا سی تی اسکن می توانند به تایید تشخیص آنسفالیت کمک کنند.

تشخیص آنسفالیت هرپسی گاهی بسیار دشوار است. پیشرفت های اخیر در استفاده از متدهای حساس دی-ان-ای امکان ردیابی این ویروس در مایع نخاعی و تایید تشخیص را فراهم ساخته است. در صورت منفی بودن نتیجه آزمایش و وجود علائم و نشانه هایی به نفع آنسفالیت، ممکن است نمونه برداری از بافت مغزی ضرورت پیدا کند. از آنجایی که این نمونه برداری خطراتی را به همراه دارد، ابتدا فرد را با ترکیبات ضد ویروسی تحت درمان قرار می دهند. در صورتی که هیچ پاسخی گرفته نشد، نمونه برداری مغزی ممکن است توصیه شود.