ام-اس به پنج شکل عمده رخ می دهد:

• خوش خیم. در 10 الی 15 درصد افراد مبتلا به ام-اس علایم و نشانه ها خفیف تا متوسط هستند و وخیم تر نمی شوند یا معلولیت و از کار افتادگی دایم را به دنبال ندارند.

• با عود و بهبودی در این نوع ام-اس هر 1 الی 3 سال، یکی دو حمله ام-اس روی می دهد و به دنبال آن فرد وارد یک مرحله بهبودی می شود. حمله ها به طور معمول در عرض چند ساعت پدیدار شده و تا چند هفته الی چند ماه طول می کشندو به تدریج برطرف می شوند. علایم و نشانه ها ممکن است با هر بار عود بیشتر شوند. در حدود 85 درصد بیماران مبتلا به ام- اس ابتدا دچار این شکل از بیماری می شوند.

• پیشرونده اولیسه . پس از ظهور اولین علایم و نشانه ها، آنها بدون داشتن حملات حاد یا دوره های بهبودی، مرتب پیشرفت می کنند. در حدود 15 درصد افراد مبتلا به ام-اس دارای چنین الگویی از بیماری هستند.

• پیشرونده ثانویه. بعداز سال ها ام- اس با عود و بهبودی دست کم نیمی از همه افراد مبتلا دچار پیشرفت کند اما بی وقفه بیماری می شوند. عودهای اتفاق ممکن است بر وخامت بی وقفه بیماری سوار شوند.

• پیشرونده حمله ای. این نوع ام-اس همان بیماری پیشرونده اولیه است به اضافه حملات ناگهانی از علایم و نشانه های جدید یا وخیم تر شدن علایم و نشانه ها موجود این نوع ام-اس در کمتر از 5 درصد بیماران مشاهده می شود.

حملات در 5 الی 10 سال ابتدایی بیماری شایع ترند. اولین حمله اکثراً بین سنین 18 تا 55 سالگی رخ می دهد، اما محدوده زمانی بروز ام-اس از اوایل دوران کودکی تا دوران سالمندی متغیر است.

بیش از 300000 امریکایی به ام - اس مبتلا هستند. زنان در مقایسه با مردان در معرض خطر بیشتری از ابتلا قرار دارند، چنانچه یکی از بستگان شما به این بیماری مبتلا باشد شانس ابتلا شما افزایش می یابد، اما این بیماری بر خلاف سایر بیماری های ژنتیکی به شکلی موثق و حتمی از نسلی به نسل دیگر منتقل نمی شود. شانس ابتلا بستگان درجه اول تقریباً 3 تا 5 درصد است سفید پوستان شمال اروپا به خصوص اسکاندیناوی تبارها نسبت به ام- اس آسیب پذیرترند.