غدد فوق کلیه بر روی کلیه ها واقع شده اند. هر غده به اندازه انتهای انگشت شست می باشد و شبیه یک بومرنگ است. غده فوق کلیه شامل دو بخش است؛ هسته داخلی به اسم مدولا و لایه خارجی به اسم کورتکس (پوسته). بخش مرکزی هورمون هایی به اسم کاتکول آمین می سازد. مهم ترین این هورمون ها آدرنالین (اپی نفرین) و نور آدرنالین (نوراپی نفرین) هستند. استرس های عاطفی و فیزیکی معمولاً آزاد سازی هورمون را تحریک می نماید. وقتی این هورمون ها به جریان خون ترشح می شوند (کاتکول آمین ها)، ضربان قلب را سریع تر می نمایند و فشار خون را بالا می برند و بسیاری از سایر عملکردهای بدن را تحت تأثیر قرار می دهند.

پوسته هورمون هایی به نام کورتیکواستروئید می سازد. ناحیه ای از مغز به اسم هپیوتالاموس و غده هیپوفیز ترشح این هورمون ها را کنترل می نمایند. 3 گروه از هورمون های کورتیکواستروئیدی موجود هستند :

هورمون های جنسی

هورمون های جنسی شامل آندروژن ها در افراد مذکر و استروژن ها در افراد مونث هستند. این هورمون ها در تکامل جنسی و تولید مثل تأثیر دارند. هورمون های جنسی با مقادیر بیشتر در بیضه ها و تخمدان ها ساخته می شوند.

گلوکوکورتیکونیدها

خانواده هورمون های کورتیزول (گلوکوکورتیکونیدها) تبدیل غذاهای نشاسته ای به گلیکوژن (بک فرم ذخیره از قند خون) را تحت تأثیر می گذارند. یک گلوکوکورتیکونید با اهمیت کورتیزول است که فعالیت های زیادی دارد. ازسایر فعالیت های این هورمون می توان به این موارد اشاره کرد: کمک به تنظیم سیستم ایمنی، کمک به حفظ فشار خون و حجم خون مناسب و کمک به بدن در مقابله با استرس ها.

مینرالوکورتیکوئیدها

مینرالوکورتیکوئیدها، کورتیکواستروئیدهایی هستند که در کنترل میزان سدیم و پتاسیم بدن دخیل هستندآلدوسترون عضو اصلی این گروه است. برخلاف سایر کورتیکواستروئیدها که توسط هورمون هپیوفیزی آدرنوکورتیکوتروپ (ACTH) کنترل می شوند، آلدوسترون اکثراً توسط هورمون رنین کنترل می گردد. رنین توسط کلیه ها تولید می شود.

هورمون های آدرنال تقریباً تمام قسمت های بدن را تا حدی تحت تأثیر قرار می دهند. اثرات آنها پیچیده است و بعضی از عملکردهای آنها همپوشانی دارند. وقتی در این سیستم پیچیده مشکلاتی ایجاد شود، اختلالات و بیماری های متعددی می توانند شکل گیرند.