در زیر تعدادی از این عوارض شرح داده شده اند همچنین روشی را که از طریق انجام آن پیدایش عوارض به تعویق افتاده و یا جلوگیری می شوند نیز شرح داده شده اند. اما آنچه که در تمامی موارد مشترکا مهم می باشد طبیعی یا نزدیک به حد طبیعی نگاه داشتن قند خون می باشد. البته برای تعدادی از این عوارض عوامل پیشگیری کننده دیگری نیز وجود دارند که مراعات آنها احتمال پیدایش آن عارضه را کم می کند.

نوروپاتی (بیماری اعصاب)

نوروپاتی گرفتاری اعصاب می باشد که به علت آسیب ثانوی به افزایش قند خون ایجاد می شود. اعصاب شبیه سیم برق می باشند. رشته های عصبی درست شبیه خود سیم می باشد و سلول هایی که اطراف عصب را احاطه می کنند مانند عایق و روپوش سیم کار می کنند. این سلول های احاطه کننده و عایق را سلول های شوان می نامند. با ورود بیشتر گلوکز به داخل سلول های شوان متورم شده و رشته عصبی را تحت فشار قرار می دهند. در این صورت رشته های عصبی تحریک شده و ممکن است درد شدید نیز ایجاد نمایند.

تعجب آور این که بدلیل همزمانی تحریک دردناک عصب، حس تماس های خفیف و تحریکات دردناک ممکن است از بین بروند. این اختلال در پاها و ساق پا بسیار شایع می باشد. از بین رفتن حس سبب می شود که پاها در معرض ضربه و آسیب های مختلفی قرار گرفته و عوارض عفونی ظاهر شوند. بعلاوه با بی حس شدن پاها زخم های متعدد بوجود می آیند. گاهی آسیب حاصله تا استخوان پیشرفت می کند. این عوارض اگر کشف و درمان نشوند، سرانجام سبب تخریب انساج و از دست رفتن عضو می شود.

طبیعی یا نزدیک به طبیعی نگاه داشتن قند خون یکی از عمده ترین و مهم ترین طرق جلوگیری از پیدایش نوروپاتی است. هر وقت کرختی، بی حسی، سوزن سوزن شدن یا مور مور بویژه در نواحی انتهایی احساس کردید فورا با پزشک خود تماس حاصل کنید. اگر در نقطه ای از بدن حس را از دست داده اید مواظب باشید که دچار ضربه و آسیب نگردد. هر روز از نقطه نظر عفونت و یا اشکال دیگر پاهای خود را مقایسه کنید.