پدوفیلی (Pedophilia) واژه ای انگلیسی است که به معنی میل جنسی به کودکان می باشد که در کشورمان از عبارت بچه باز یا کودک آزاری استفاده می کنند. پدوفیلیا یک انحراف جنسی و یک اختلال روانی است که در آن فرد از لحاظ جنسی جذب کودکان می شود و می توان گفت این نوع جذب شدن غیر طبیعی و غیر عادی است. پدوفیلی با خیال پردازی ها و یا فعالیت های جنسی با کودکان قبل از سن بلوغ، مشخص می شود.

مبتلایان به پدوفیلی در اکثر مواقع مردان بوده و به هر دو جنس دختر و پسر جذب می شوند، لازم به ذکر است فرد پدوفیلی با بزرگسالان غیر همجنس خود نیز به خوبی رابطه برقرار می کند.

اختلال پدوفیلیک یا میل جنسی به کودکان یک انحراف جنسی است که در آن فرد مبتلا مکرراً هوس و خیالپردازی های جنسی شدیدی نسبت به کودکان نابالغ دارد. توجه کنید که کسی که این اختلال را دارد لزوماً دست به عمل نزده و ممکن است فقط فانتزی های جنسی در این زمینه داشته باشد. همچنین تا این زمان هیچ کودکی را مورد آزار جنسی قرار نداده باشند. ولی ممکن است بیمار بر اثر این احساسات دست به عمل زده باشد یا کشش های او موجب پریشانی یا رنج شخصی شده باشد و یا ارتباطش با دیگران مختل شده باشد.

برای اینکه تشخیص میل جنسی به کودکان را به کسی بدهند وی باید حداقل ۱۶ سال داشته باشد و حداقل از کودکی که به وی تمایل دارد ۵ سال بزرگتر باشد.

زمانی که فرد خاطی در اواخر نوجوانی (۱۷-۱۸ سالگی) است و با کودکی ۱۳-۱۴ ساله ارتباط جنسی مداوم دارد، نمی توان اختلال پدوفیلیک را به او نسبت داد.

پدوفیلی می تواند پیر یا جوان، مرد یا زن باشد اگر چه اکثریت پدوفیلی ها مرد هستند. متاسفانه، برخی از پدوفیلی ها در حرفه ای فعالیت دارند که در آن آموزش و یا حفظ سلامت و رفاه کودکان و افراد جوان را به عهده دارند و عده ی کمی از آنها نیز با کودکان قربانی خود رابطه فامیلی و یا حتی ژنتیکی دارند.

بسیاری از کارشناسان پدوفیلیا را ناشی از عوامل روانی دانسته و ارتباط آن با ویژگی های بیولوژیکی را رد می کنند که حتی ممکن است این اختلال نتیجه مورد آزار جنسی قرار گرفته شدن شخص پدوفیلی در کودکی باشد.

اما به هر حال آنچه واضح است این است که لزوما تمام پدوفیل ها در کودکی آزار جنسی نشده اند و دلیل این اختلال روانی ها عوامل دیگری است که باید بررسی شود. یکی از عوامل مهم در پدوفیلیا هم می تواند تعامل نامناسب و پاتولوژیک فرد با پدر و مادر خود در طول سال های اولیه زندگی اش باشد.

تفاوت میان اختلال میل جنسی به کودکان و سوء استفاده جنسی از کودکان

بعلاوه اختلال میل جنسی به کودکان با سوء استفاده جنسی از کودکان، زنا با محارم و یا مزاحمت جنسی برای کودکان متفاوت است چرا که موارد اخیر اختلال محسوب نمی شوند. بلکه از لحاظ قانونی و اخلاقی جرم محسوب می شوند.

تفاوت قائل شدن بین این دو بسیار حائز اهمیت است چون بسیاری از کسانی که از کودکان سوء استفاده جنسی می کنند از فرصتی که تصادفاً برایشان ایجاد شده. بلافاصله بهره می برند و به کودکی که در اختیارشان است تجاوز کرده و یا از او سوء استفاده می نمایند.

علت این کار صرفاً بدلیل در دسترس بودن کودکان است در صورتی که این افراد لزوماً تمایل جنسی به کودکان ندارند. و بدون تصور و یا مشاهدهکودک عریان نیز برانگیختگی جنسی را تجربه می کنند. چنین افرادی از نظر قانونی به دو تا ۶ سال زندان (در آمریکا) محکوم می شوند. در صورتی که کسی که دارای اختلال میل جنسی به کودکان است از نظر روانی بیمار محسوب شده و مجرم به حساب نمی آید.

کسانی که به اختلال میل جنسی به کودکان مبتلا هستند معمولاً به یکی از دو جنس پسر و یا دختر تمایل جنسی دارند. ولی برخی از آنها نیز به هر دو جنس دختر و پسر متمایلند. کسانی که به دختر بچه ها علاقه دارند معمولاً به دخترهای ۸ تا ۱۰ ساله و کسانی که به پسر بچه ها تمایل نشان می دهند، معمولاً ۱۰ تا ۱۳ ساله ها را به دیگر سنین ترجیح می دهند. احتمال سوء استفاده جنسی از دختران ۳ برابر پسر هاست. این در حالی است که کودکان متعلق به خانواده های فقیر ۱۸ برابر بیش از خانواده های مرفه قربانی این سوء استفاده ها می شوند.

افرادی که بیماری میل جنسی به کودکان را دارند به ندرت دچار عذاب وجدان می شوند و اغلب احساس پشیمانی نمی کنند. بنابراین برخلاف دیگر انحراف های جنسی، احساس رنج شخصی جزء معیارهای تشخیصی این اختلال محسوب نمی شود.

میل جنسی به کودکان یا اختلال پدوفیلیک (علائم)

در یک دوره حداقل ۶ ماهه، فرد از کودکان نابالغ یا کودکانی که تازه بالغ شده اند، در مقایسه با افرادی که از لحاظ فیزیکی کاملاً بالغ شده اند، به یک اندازه و یا حتی بیشتر تحریک جنسی می شود. می توان این برانگیختگی ها را از خیالپردازی ها، امیال و یا رفتارهای شخص متوجه شد.

فرد طبق این تمایلات جنسی خود رفتار کرده و کودک یا کودکانی را قربانی عمل خویش کرده است یا به علت این تمایلات و خیال پردازی های جنسی رنج شدیدی را تحمل می کند یا در عملکرد شغلی، اجتماعی و یا سایر حوزه های مهم زندگی وی اختلالات مهمی ایجاد شده است.

فرد حداقل ۱۶ سال دارد و حداقل ۵ سال بزرگتر از کودکانی است که با آنها ارتباط داشته است.

انواع اختلال میل جنسی به کودکان

اختلال میل جنسی به کودکان یا اختلال پدوفیلیک چند نوع فرعی و غیررسمی دارد. بعضی از افرادی که دارای اختلال میل جنسی به کودکان هستند رفتار خود را به اعضای درجه اول خانواده خود (فرزندان، فرزندخواندگان، خواهر زادگان، یا برادر زاده ها) محدود می کنند. که در راهنمای تشخیصی آماری بیماری های روانی ورژن ۴ زنا با محارم یا اینسست نوع خاصی از اختلال پدوفیلیک شناخته می شد. ولی در ورژن جدید این زیرمجموعه کاملاً حذف شده است. بیشترین مورد اینسست که به پلیس گزارش می شود، اینسست پدر دختر است ولی شایع ترین اینسست در رابطهخواهر و برادر اتفاق می افتد. اینسست مادر پسر خیلی نادر است.

تفاوت مردانی که اقدام به زنای با محارم با کودکان می کنند با افراد مبتلا به اختلال میل جنسی به کودکان

با کودکان کمی بزرگتر فعالیت جنسی انجام می دهند.

در عین حال که به فعالیت های جنسی منحرفانه و زنا با محارم می پردازند، به فعالیت های جنسی معمول ادامه می دهند.

افراد پدوفیلیک دیگری وجود دارند که تمایلات اینسستی ندارند و معمولاً فقط از طریق کودکان نابالغ تحریک می شوند. این افراد کودک آزاران ترجیحی نامیده می شوند.

توجه کنید که اکتر افرادی که تمایل به اختلال میل جنسی به کودکان دارند، به ندرت قصد آسیب رساندن به قربانیان خود را دارند. گرچه ممکن است برای اینکه قربانی آنها را لو ندهد آنها را تهدید کنند ولی به ندرت به آنها آزار می رسانند.

البته بعضی دیگر وجود دارند که فقط زمانی کاملاً ارضای جنسی می شوند که به قربانی خود آسیب می رسانند یا حتی او را می کشند. که به این گروه متجاوزین به کودکان می گویند و به نظر می رسد که از لحاظ روانی با دیگر افرادی که مبتلا به این اختلال هستند تفاوت دارند. زیرا در عین حال که مبتلا به اختلال میل جنسی به کودکان هستند به اختلال شخصیت و یا اختلال سادیسم جنسی نیز مبتلا هستند.

ناگفته پیداست که چون کارهای افراد مبتلا به این اختلال، غیرقانونی است و از لحاظ اجتماعی ناپسند بشمار می رود. آنها برای انجام دادن فعالیت های جنسی خود نیاز به جلب اعتماد قربانیان خود دارند. به همین منظور برای در دسترس داشتن کودکان نقشه های دقیق و مفصلی را طراحی می کنند. اکثر افراد مبتلا معمولاً قربانیان را به سمت خود جذب می کنند و اعتماد آنها را جلب می کنند تا بتوانند تا حدی از ترس قربانی خود بکاهند.

عملکرد افراد دارای اختلال پدوفیلیک برای اقدام کارهای خود

انتخاب کودکی ساده و آسیب پذیر، که به سادگی ترغیب و تشویق شود و پس از سوء استفاده نیز صدایش در نیاید.

استفاده از مشوق های غیر جنسی مانند خریدن اسباب بازی، شکلات و انواع خوراکی های دیگر.

گفتگوی تدریجی در مورد مسائل جنسی.

پیشرفت از نوازش های تدریجی و غیر جنسی به نوازش ها و لمس کردن های جنسی برای حساسیت زدایی و عادت دادن کودک

بعد از سوء استفاده فرد از اقتدار خود استفاده می نماید و کودک را به سکوت درباره رفتار مشترک وا می دارد.

این اختلال معمولاً در دوره نوجوانی بوجود می آید ولی برخی گزارش داده اند که علاقه آنها به کودکان در بزرگسالی ایجاد شده است. اکثر آنها ظاهراً شهروندانی قانونمند هستند و بسیاری متأهلند و یا به تازگی طلاق گرفته اند. آنها معمولاً شغل های ثابت و آبرومندانه ای نیز دارند. آنها اغلب کودکان را بخوبی می شناسند چون گاهی این کودکان از بستگان درجه یک آنان هستند. گاهی تجاوز بصورت مکرر و در طول سالیان متمادی صورت می گیرد. در انتها لازم به ذکر است درمان اختلال  میل جنسی به کودکان یا اختلال پدوفیلیک تنها با یک سکس تراپیست زبده قابل درمان یا مدیریت است.