کاندیدیاز واژینال یکی از عفونت های ناحیه تناسلی است که به دلیل رشد بی رویه قارچ ها ایجاد می شود. قارچ ها در حالت عادی جزو فلور طبیعی واژن محسوب می شوند و با سایر باکتری ها در تعادل هستند اما اگر عاملی این تعادل را به هم بزند، می تواند باعث بروز عفونت شود و علائمی چون خارش، ترشحات سفیدرنگ و سوزش ایجاد کند. مهم ترین این عوامل نیز گرما و تعریق هستند؛ درواقع باقی ماندن هرگونه رطوبت در ناحیه تناسلی می تواند این بیماری را تشدید کند.

علائم کاندیدیازیس واژن

علائم کاندیدیازیس واژن، عبارت است از:

خارش و زخم در واژن

درد به هنگام رابطه جنسی

درد یا احساس ناراحتی هنگام ادرار کردن

ترشحات غیر نرمال واژن

در بیشتر موارد علائم کاندیدیازیس خفیف می باشد، اما ممکن است برخی خانم ها علائم شدیدی از عفونت کاندیدیازیس واژن مانند قرمزی، تورم و آسیب به دیواره واژن را تجربه کنند. لازم به ذکر است که این علائم، مشابه با سایر عفونت های واژینال می باشد.

چه کسانی بیشتر در خطر ابتلا به عفونت کاندیدیازیس واژن، قرار دارند؟

عفونت کاندیدیازیس واژن، عفونتی شایع می باشد که افراد زیر بیشتر مستعد ابتلا به این عفونت می باشند:

خانم های باردار

افرادی که از کنتراسپتیوهای هورمونی استفاده می کنند.

افراد مبتلا به دیابت

افرادی با سیستم ایمنی ضعیف، مانند کسانی که تحت شیمی درمانی قرار دارند، یا افراد مبتلا به اچ آی وی

استفاده اخیر از آنتی بیوتیک ها

پیشگیری از ابتلا به عفونت کاندیدیازیس:

استفاده از لباس های زیر نخی، می تواند احتمال ابتلا به عفونت کاندیدیازیس را کاهش دهد.

باید توجه داشت مصرف نادرست آنتی بیوتیک می تواند منجر به ایجاد عفونت کاندیدیازیس گردد. بنابراین استفاده از آنتی بیوتیک ها، باید بر اساس دستور پزشک و در دوز مشخص صورت گیرد.

تشخیص کاندیدیازیس واژن

برای تشخیص عفونت کاندیدیازیس به انجام تست های آزمایشگاهی نیاز خواهیم داشت، زیرا علائم عفونت کاندیدیازیس مشابه با سایر عفونت های واژن می باشد.

نمونه برداری از ترشحات واژن و بررسی کشت قارچی حاصل از آن می تواند به تشخیص عفونت کاندیدیازیس کمک کند.

مثبت بودن کشت قارچ، همیشه به این معنا نخواهد بود که کاندیدیازیس واژن سبب بروز چنین علائمی گردیده است زیرا برخی خانم ها با وجود کاندیدا در واژن خود چنین علائمی را تجربه نمی کنند.

درمان کاندیدیازیس واژن

درمان کاندیدیازیس واژن عمدتا با استفاده از داروهای ضد قارچ انجام می شود.

در بیشتر موارد فرم موضعی ترکیبات ضد قارچ وارد واژن می گردد.

در برخی موارد استفاده از تک دوز فلوکونازول خوراکی نیز ممکن است، در دستور تجویز قرار گیرد.

در مورد درمان عفونت کاندیدیازیس شدید یا عود کننده، استفاده از چندین دوز فلوکونازول خوراکی یا سایر داروهای موضعی واژینال مانند فلوسیتوزین و یا نیستاتین ضروری خواهد بود.