یکی از مهم ترین جنبه های هر ازدواج، رابطۀ جنسی بین زن و شوهر است. ازدواج بدون رابطه جنسی صرفا نوعی دوستی یا عشق افلاطونی است. بعضی از زوج ها براساس الگو یا عادتی نادرست، بخش جسمی ازدواج را تا حدی نادیده می گیرند. البته این طبیعی است که بعد از گذشت چندین سال از ازدواج یا ورود بچه ها به زندگی مشترک، رابطهٔ جنسی بین زن و شوهر تا حدی کمتر شود، اما حذف کامل آن از زندگی زناشویی، مشکلی اساسی است که باید برای رفع آن تلاش کنید. در این مطلب، دلایل و راه های درمان این مشکل را بررسی می کنیم.

گاهی اوقات، زن و شوهر توافق می کنند که بدون رابطۀ جنسی با هم زندگی کنند. در این صورت مشکلی پیش نمی آید، اما معمولا این حالت به ندرت اتفاق می افتد. در اغلب موارد، یکی از همسران یا هر دو از این شرایط به شدت ناامید یا آزرده هستند. در ازدواج بدون رابطه جنسی، زن و شوهر هیچ فعالیت زناشویی با هم ندارند. این نوع ازدواج تقریبا ۲ درصد از کل ازدواج ها را دربر می گیرد.

دلایل زیادی وجود دارد که در آن زوج ها با هم رابطهٔ جنسی ندارند. برخی از متداول ترین آنها عبارت اند از:

میل جنسی ناسازگار (تحریکات جنسی)؛

اختلاف در رابطۀ زناشویی؛

احساسات منفی دربارۀ همسر مانند عصبانیت یا خشم؛

محروم کردن همسر از رابطۀ جنسی برای تنبیه او (این حالت فقط شامل امتناع از رابطۀ جنسی نیست. گاهی همسر برای تنبیه دیگری رفتاری خشونت آمیز در پیش می گیرد یا حتی به شکل منفعلانه رفتار می کند و طرف مقابل را از لذت در طی رابطه محروم می کند)؛

کسالت؛

خستگی؛

خیانت؛

زایمان؛

فشار عصبی؛

اختلال نعوظ (ناتوانی جنسی)؛

اختلال کم میلی جنسی (تحریک جنسی پایین)؛

قدرت نمایی؛

عوارض جانبی داروها؛

افسردگی یا سایر مشکلات روانی؛

سابقۀ سوءاستفادۀ جنسی؛

اعتیاد به تماشای فیلم های مستهجن (پورنوگرافی)؛

استرس بیش از حد.

نکاتی برای کمک به زندگی مشترک بدون رابطه جنسی:

شناخت نشانه های کم بودن دفعات رابطه جنسی گام اول است. آیا هر دو شما از این زندگی راضی هستید؟ آیا کمتر از یک بار در ماه و ده بار در سال رابطه دارید؟ اگر این طور است، و اگر حداقل یکی از شما از این زندگی خسته شده است، باید به فکر درمان باشید. معمولا یکی از زوجین طالب رابطه بیشتری است، در حالی که دیگری تمایلی ندارد و در برابر برقراری رابطه مقاومت می کند یا همسرش را پس می زند. این عدم تعادل بین زوج می تواند عواقب ناخوشایندی برای زندگی مشترک داشته باشد.

با همسرتان در این مورد صحبت کنید. شاید سخت باشد، اما لازم است. بدترین جایی که می توانید برای حرف زدن در این مورد پیدا کنید، اتاق خواب است، یعنی جایی که حساس و آسیب پذیر هستید. به جای این کار جایی را پیدا کنید که قلمرو خنثی باشد تا بتوانید در خلوت، سکوت و آرامش در این مورد با یکدیگر صحبت کنید.

تلاش کنید بدون سرزنش کردن و مقصر جلوه دادن همسرتان، در مورد احساس خود از زندگی مشترک بدون رابطه جنسی صحبت کنید. نگرانی های خود را ابراز کنید، اما مراقب باشید تبدیل به سرزنش نشوند.

قبول کنید که زندگی مشترک بدون رابطه جنسی ساده نیست. هر دو باید برای داشتن یک ازدواج سالم تصمیم مهمی بگیرید.

وقتی با هم حرف می زنید، در مورد راه هایی برای شعله ور کردن زندگی جنسی خود حرف بزنید.

رابطه جنسی خود را برنامه ریزی کنید. شاید رمانتیک نباشد، اما می تواند وقتی شروع می کنید رمانتیک شود.

پیش قدم شوید. اگر میل جنسی همسرتان پایین است، غرورتان را کنار بگذارید و به او بگویید که برای بودن در کنار او دلتنگ هستید. او را در آغوش بگیرید و نیاز خود را با او در میان بگذارید.

هر دو فعالیت جدیدی را با هم شروع کنید. باید برای عاشق شدن دوباره تلاش کنید و گرمایی را که در ابتدای رابطه داشتید زنده کنید. برای قرار گذاشتن با هم ابتکار به خرج دهید.

شیوه خود در برقراری رابطه جنسی را تغییر دهید. لازم نیست رابطه جنسی همواره به دخول و ارضاء بیانجامد. هم آغوشی، نوازش، تماشای یک فیلم عاشقانه در کنار یکدیگر و خوابیدن زیر نور شمع می تواند میل جنسی شما و همسرتان را بیدار کند. دخول را تنها برای زمانی بگذارید که هر دو مایل به انجام آن هستید.

اگر همسرتان مشکل را قبول دارد، اما نمی داند مشکل از کجا ناشی می شود از او بخواهید به یک پزشک مراجعه کند. میل جنسی پایین اغلب نتیجه یک عارضه پزشکی تشخیص داده نشده مانند تستوسترون پایین، فشار خون بالا، پرکاری تیروئید، دیابت و مصرف برخی داروها است. راهکارهای زیادی وجود دارد. در این مورد خجالت نکشید. زوجین زیادی دچار این مشکل هستند و این مشکل نیز مانند دیگر بیماری های جسمی باید توسط پزشک بررسی شود.

اگر همسرتان می تواند به وجود مشکلی اشاره کند (مانند مشکل در محل کار، خستگی تمام مدت) با یکدیگر برای یافتن یک راه حل همکاری کنید. اگر مشکل همسرتان استرس است، با کمک مشاور بر روی تکنیک های مدیریت استرس کار کنید. وجود مشکل افسردگی یا اضطراب نهفته را بررسی کنید. در بسیاری از موارد، همکاری و همدلی زوج برای حل مشکل باعث نزدیکی بیشتر آنها به یکدیگر می شود.

در مشاوره های زوج درمانی شرکت کنید. به یک درمانگر جنسی برای حل مشکلات خود در رابطه جنسی مراجعه کنید. در جلسات مشاوره جنسی معمولا خواسته ها و نیازهای زوج بررسی می شود. در این جلسات تکنیک های افزایش میل جنسی، تحریک همسر و رسیدن به اوج لذت جنسی آموزش داده می شود. به علاوه، با تهیه فهرستی از رفتارهای ناخوشایند در رابطه جنسی می توانید به پیشگیری از خاموش شدن میل جنسی در زندگی مشترک خود کمک کنید. یافتن یک درمانگر جنسی خوب مهمترین کلید در خروج از زندگی مشترک بدون رابطه جنسی است. متاسفانه، بسیاری از زوجین بین انتخاب درمانگر زن یا مرد به توافق نمی رسند. زنان دوست ندارند یک درمانگر زن با همسرشان در این مورد صحبت کند و مردان نیز به همین ترتیب از انتخاب یک درمانگر مرد پرهیز می کنند. در این مورد با همسرتان مشورت کنید و به توافق برسید. جلسات درمان جنسی بسیار ساده تر از آن چیزی است که تصور می کنید.

اگر همسرتان قبول ندارد که مشکلی در زندگی مشترک شما وجود دارد یا تمایلی برای تغییر ندارد، باید در مورد تمایل به ادامه زندگی مشترک بدون رابطه جنسی تصمیم گیری کنید. به دنبال خیانت برای جبران کمبود خود در زندگی نباشید. اگر نمی توانید با چنین چیزی کنار بیایید و همسرتان نیز تمایلی به تغییر ندارد، بهتر است جدا شوید.