قرص olaparib با مهار یک آنزیم طبیعی موسوم به PARP که به طور طبیعی موجب ترمیم آسیب DNA در سلول‌های سالم می‌شود، اما در این گروه از زنان، موجب ترغیب به رشد سلول‌های سرطانی می‌شود، عمل می‌کند.

 

دکتر «اندرو توت»، مدیر ارشد مرکز تحقیقات سرطان سینه توبی رابینز لندن، در این باره می‌گوید: «بیماران مبتلا به سرطان سینه با استفاده از olaparib به مدت یک سال ۴۲٪ کاهش خطر عود سرطان یا مرگ را در مقایسه با دارونما داشتند.»

 

وی گفت: «بیمارانی که پس از جراحی و شیمی درمانی olaparib دریافت کرده بودند بیشتر از بیمارانی که دارونما دریافت کرده بودند بدون ابتلاء مجدد به سرطان زنده مانده و متاستاز در آنها رخ نداد.

 

در حال حاضر داروی olaparib برای درمان بیماران مبتلا به سرطان سینه متاستازشده که جهش در ژن‌های BRCA۱ یا BRCA۲ دارند مورد تأیید قرار گرفته است. این ژن‌ها به طور معمول سرطان را مهار می‌کنند، اما جهش‌ها خطر ابتلاء به سرطان را برای برخی از افراد افزایش می‌دهد.

 

به گفته توت، «حدود ۵ درصد از سرطان‌های سینه با جهش‌های BRCA۱ یا BRCA۲ مرتبط است.»

در این آزمایش بالینی، بیش از ۱۸۰۰ بیمار مبتلا به سرطان‌های سینه مرحله ۲ تا ۳ که تحت درمان با جراحی و شیمی درمانی قرار گرفته بودند به طورتصادفی ۳۰۰ میلی گرم olaparib یا دارونما دو بار در روز به مدت یک سال دریافت کردند.

 

یافته‌ها نشان داد که بیماران گروه دریافت کننده olaparib، نرخ سه سال زنده ماندن شأن بدون ابتلاء مجدد به سرطان سینه یا سایر سرطان‌های جدید، حدود ۸۶ درصد بود درحالیکه این رقم در مورد گروه دارونما، ۷۷ درصد بود.