تینه آ پدیس که به آن بیماری «پای ورزشکاران» هم می گویند، عفونت قارچی کف و ناحیه بین انگشتان پاست ویکی از شایع ترین علل خارش بین انگشتان پا به شمار می رود. پاها شایعترین محل عفونت قارچی درماتوفیتی هستند. برخی ازسایر قارچ ها هم عفونت هایی مشابه با درماتوفیت ها درپا ایجاد می کنند. بسیاری از افراد بالغ در طول عمر خود انواعی ازاین عارضه را تجربه کرده اند. این بیماری از سن شش سال به بالا دیده شده ولی در مردان بالغ شایع تراست و در همه نقاط دنیا هم دیده می شود.

پا5

علت اینکه عمدتا" در پا بروز می کند دو چیز است : اول آنکه این ناحیه فاقد غدد سباسه است و دوم آنکه کفش های لاستیکی باعث ایجاد محیطی بسته، گرم و مرطوب می شوند که زمینه را برای بروز بیماری مستعد می کند. این محیط مرطوب به لایه شاخی پوست نیز آسیب می رساند. ضمنا" چنین محیطی باعث افزایش باکتری ها نیز می شود. بسیاری معتقدند که قارچ عامل بیماری در اثر پابرهنه راه رفتن مثلا" در رختکن ها و استخرهای عمومی پاها را آلوده می کند. البته بعضی افراد درشرایط یکسان، بیش از سایرین مستعد ابتلا به این بیماری هستند که علت این امر هنوز مشخص نیست. علائم معمول بیماری به صورت قرمزی، پوسته ریزی، ترک خوردن، گاهی خشکی و دربعضی موارد نرم ومرطوب شدن پره بین انگشتان به ویژه دوانگشت کناری بوده وگاهی به کف پا نیز کشیده می شود. این بیماری اغلب با خارش همراهست. خارش با درآوردن کفش و جوراب بیشترمی شود. ممکن است عفونت باکتریال نیزبه آلودگی اولیه اضافه شود. کف پا اگر گرفتار شود پوست آن ناحیه به رنگ صورتی تا قرمز درآمده و ممکن است با پوسته ریزی خفیف تا شدید همراه باشد. اشکال تاولی یا زخمی از این بیماری با شیوع کمتر وجود دارد.

پا4

تشخیص بیماری معمولا" نیاز به آزمایش نداشته و با معاینه توسط پزشک مشخص می شود. برای درمان، ترکیبات ضدقارچ موضعی موثرند. البته اگر عفونت باکتریایی هم به آن اضافه شده باشد، آنتی بیوتیک موضعی یا خوراکی نیز ضرورت پیدا می کند. یکی از داروهای ضد قارچ که برای درمان این مشکل، به کارمی رود، کرم « کلوتریمازول» است. درمورد کلوتریمازول دو تا چهارهفته درمان لازم است. مبتلایان در ایالات متحده می توانند از محصولاتی مانند کرم « لمیسیل» (تربینافین) استفاده کنند که بدون نسخه در داروخانه های زنجیره ای موجود است. کرم « لمیسیل» در اندازه 0.42 اونسی و 1 اونسی به فروش می رسد. این گونه داروها باید یک تا دو هفته روزی دوبار در موضع مربوطه استفاده شوند. توجه داشته باشید که اگر بعد از این درمان ها بازهم مشکل شما ادامه داشت یا اینکه بیماری از ابتدا با تاول یا زخم و کانون های عفونی همراه بود، باید به پزشک مراجعه کنید. برای پیشگیری از عود بیماری بهتر است جورابهای نخی بپوشید و روزانه یک تا دو بار آنها را عوض کنید. از کفشهای لاستیکی استفاده نکرده و از پودرهای جاذب یا ضدقارچ درناحیه پا مصرف نمایید. بهتر است قسمت جلوی کفش گشاد باشد. درصورت امکان به شکلی از بهم چسبیدن انگشتان مبتلا جلوگیری کنید. برای این منظور در برخی نقاط دنیا از نوارهایی از جنس پشم گوسفند استفاده می کنند . این نوارها درپیشگیری از میخچه بین انگشتان پا هم موثرند. دیگر اینکه با گرفتن مرتب ناخن های پا از بلند شدن آنها جلوگیری کنید. به یاد داشته باشید که کفش های کهنه تعداد زیادی ارگانیسم عفونی در خود دارند و نباید از آنها استفاده کنیم یا درصورت استفاده، بهتر است با کمک پودرها یا اسپری های ضد عفونی کننده و ضد قارچ از آلودگی آنها بکاهیم. از این اسپری ها می توان بعنوان درمان کمکی «تینه آ پدیس» و همچنین برای کاستن از بوی بد پا استفاده کرد. از نمونه های موثر آن می توان از اسپری ضد قارچ برای این منظور استفاده کرد. روغن درخت چای هم در این زمینه موثر است. با افزودن 60 قطره از این روغن به محلولی متشکل از نصف فنجان آب و ربع فنجان الکل سفید می توانید در خانه اسپری ضدقارچ خود را بسازید.