ـ از ابتلا به بیماری های جدی کبدی ممانعت می کند. این امر می تواند اثرات مخرب الکل بر روی کبد را کنترل کند. مطالعات نشان داده است که اپی گالوکاتچین گالات و کاتچین موجود در چای سبز در درمان التهاب کبد به علت عفونت با ویروس هپاتیت موثر است. پس می توان از آن برای درمان هپاتیت های ویرورسی نیز استفاده کرد.

ـ چای سبز برای بیماران مبتلا به آرتریت مفید است زیرا خواص ضد التهابی آن تورم مفاصل ناشی از این بیماری را کاهش می دهد. همچنین می تواند سرعت روند کلی انحطاط بافت غضروفی مفاصل را کاهش دهد. در نتیجه مصرف آن می تواند برای بیماران مبتلا به ورم مفاصل بهبودی حاصل کند.

ـ این چای دارای خواص ضد میکروبی می باشد که برای درمان انواع عفونت مفید است. چای سبز می تواند به مبارزه با عفونت ناشی از انواع مختلف ویروس نظیر ویروس آنفلونزا و هرپس سیمپلکس بپردازد. همچنین این نوع از چای توانایی کشتن باکتری ها را که باعث مسمومیت غذایی و جلوگیری از اختلال دستگاه گوارش است ، دارا می باشد. بعلاوه چای سبز مانع رشد باکتری در داخل دهان می شود در نتیجه مشکلاتی نظیر پوسیدگی دندان و بوی بد دهان را کنترل می کند.

ـ چای سبز سبب کاهش التهاب داخل دستگاه گوارش می شود. پس بهتر است افراد مبتلا به بیماری التهاب روده مانند بیماری کرون یا کولیت چای سبز را برای کاهش التهاب روده مصرف نمایند. گاستریت موجود در چای سبز با تورم و سوزش معده به مبارزه می پردازد.

ـ اگر قصد کاهش وزن خود را دارید می توانید از چای سبز نیز استفاده نمایید. پلی فنول موجود در چای سبز باعث افزایش سوخت و ساز بدن می شود که این امر به از دست دادن چربی کمک می کند. همچنین فعالیت آنزیم لیپاز ـ در دستگاه گوارش که جذب چربی در بدن را تسهیل می بخشد ـ سرکوب می کند.

زمانیکه شما آن را در حد تعادل یعنی حدود 4 تا 5 فنجان در روز مصرف کنید مسلما با هیچگونه از عوارض جانبی آن مواجه نخواهید شد. مصرف بیش از حد چای سبز می تواند سبب بی خوابی شود بخاطر اینکه مقداری کافئین در آن وجود دارد. اگر بدن شما نسبت به کافئین حساس است پس باید مقدار کمی از چای سبز را مورد استفاده قرار دهید. نوشیدن بیش از حد چای سبز منجر به بروز مشکلاتی نظیر نامنظم شدن ضربان قلب ، سرگیجه و از دست دادن اشتها می شود.