ناتوانی جنسی یا اختلال در نعوظ به عدم توانایی آمیزشی در جنس مذکر در اثر اختلال در نعوظ یا حفظ آن تا هنگام انزالی (خارج شدن مایع منی) و/ یا عدم رضایت از اندازه سفتی و یا مدت نعوظ گفته می شود. اختلال در نعوض میلیون ها نفر از مردان وجود دارد.

اگرچه پیش از این به طور شایع تصور می شد که اختلال در نعوظ ناشی از مشکلات روانی است امروزه مشخص شده است که ۸۰ تا ۹۰ درصد از ناتوانی های جنسی آقایان به دلیل مشکلات فیزیکی و معمولا ناشی از اختلال خون رسانی به آلت است. پیشرفتهای بسیاری در زمینه تشخیصی و درمان اختلال نعوظ صورت گرفته است.

عوامل خطر مستقیم اختلال عملکرد نعوظ عبارتند از:

مشکلات پروستات

کم کاری بیضه همراه با تعدادی بیماری های غدد درون ریز

پر فشاری خون

بیماری های عروقی و جراحی عروقی

بالا بودن کلسترول خون

پایین بودن HDL

مصرف داروها

اختالالات عصبی

اشکال در انحنای آلت

التهاب الت

افسردگی

خوردن الکل

نا آگاهی از مسایل جنسی

روشی های ناصحیح جنسی

ارتباط بین فردی ناکافی

بسیاری از بیماری های مزمن، به ویژه نارسایی کلیه و دیالیز

کشیدن سیگار که آثار سایر عوامل خطر مانند بیماری های عروقی پرفشاری خون را تشدید می کند.

عامل خطر مستقیم پرقدرتی که با افزایش احتمالی بروز عوامل خطر مستقیم فوق در ارتباط است، سن است.

تخمین زده شده است که حدود ۵ درصد از مردان تا سن ۴۰ سالگی و ۱۵ تا ۲۵ درصد آنها تا ۶۵ سالگی دچار ناتوانی جنسی می شوند. تشخیص دقیقی عامل خطر برای پیشگیری یا درمان اختلالی نعوظ ضروری است.

انواع مختلف اختلال نعوظ

بعضی از انواع مختلف و عللی احتمالی اختلالی نعوظ عبارتند از:

انزال زودرس (که شامل نوع اولیه و ثانویه است. نوع اولیه، علت روانی دارد و نوع ثانویه عبارت است از کوتاه شدن پیشرونده مدت آمیزشی پس از سال ها طبیعی بودن انزالی. علت نوع ثانویه فیزیکی است و معمولا سرخرگها یا سیاهرگ های آلت و یا هردوی آنها را شامل می شود).

افسردگی (نوع دیگر ناتوانی جنسی روانی است. بعضی از داروهای ضد افسردگی نیز موجب اختلال در نعوظ می شوند).

ناتوانی جنسی عضوی (ناشی از اختلال در سرخرگها یا سیاهرگ های آلت یا هردوی آنها است و شایع ترین علت ناتوانی جنسی به ویژه در مردان مسن را تشکیل میدهد. هنگامی که مشکل، منشأ سرخرگی دارد معمولا ناشی از تصلب یا سخت شدگی سرخرگها است هر چند ممکن است در اثر ضربه به سرخرگها نیز ایجاد شده باشد.

عوامل خطر قابل کنترل تصلب شرایین عبارتند از: افزایش وزن، ورزشی نکردن، کلسترول بالا، فشار خون بالا و سیگار کشیدن. این عواملی حتی قبل از آنکه بر روی قلب تأثیر بگذارند میتوانند دچار اختلالی نعوظ شوند. بسیاری معتقدند چنانچه مشکل، منشأ سیاهرگی داشته باشد، (نشت وریدی» شایعترین اشکال است و در طی آن «اجسام غاری» آلت به خوبی پرخون نمی شوند و اشکال در نعوظ روی میدهد).

دیابت (۷/۸ میلیون مرد بزرگسالی مبتلا به دیابت شیرین در ایالات متحده وجود دارند که ۳۵ تا ۵۰ درصد آنها دچار ناتوانی جنسی هستند. دیابت موجب سختی پیش از موعد و معمولا شدید سرخرگهای آلت می شود. اختلالی اعصاب محیطی همراه با گرفتاری اعصاب کنترل کننده نعوظ به طور شایع در دیابت دیده می شود).

علل عصبی (علل عصبی بسیاری موجب ناتوانی جنسی می شوند که از جمله آنها میتوان دیابت، الکلیسم مزمن، بیماری MS، مسمومیت با فلزات سنگین، آسیبهای نخاع و اعصاب و آسیب عصبی ناشی از جراحی های لگن را نام برد که همگی می توانند اختلالی نعوظ را به دنبال داشته باشند). و پرفشاری خون، داروهای ضداضطراب و ضد افسردگی، قطرههای مخصوصی آب سیاه چشم و داروهای شیمی درمانی سرطان میتوانند موجب ناتوانی جنسی شوند).

هورمون ها (اختلالات هورمونی مانند افزایش پرولاکتین که از هیپوفیز پیشین ترشح می شود، سوء مصرف استروییدها در بدن سازی، بیش از حد یا کمتر از حد بودن هورمون تیرویید و هورمون های تجویز شده برای درمان سرطان پروستات می توانند موجب ناتوانی جنسی شوند. به ندرت پایین بودن هورمون تستوسترون موجب این اختلال می شود).