ویروس هپاتیت E، نوعی RNA ویروس 27 تا 34 میکرونی بدون غشاری محصور کننده است.

این نوع هپاتیت، شبیه هپاتیت A است و انتقال آن از راه دهانی-مدفوعی صورت می گیرد (با خوردن غذا یا آب آلوده).

بیماری در کودکان شیوع کمتری نسبت به هپاتیت A دارد و در کشورهای توسعه نیافته شایع است و به ندرت در ایالات متحده دیده می شود. انتقال فرد به فرد، شیوع کمتری نسبت به هپاتیت A دارد. اکثر موارد همه گیری بیماری در کشورهای در حالی توسعه ناشی از خوردن آب آلوده است.

علایم هپاتیت E

هپاتیت E

هم از همان علایم بالینی عمومی هپاتیت، شامل احساسی خستگی، درد شکم و زردی برخوردار است. بیماری به صورت مزمن در نمی آید و در زنان باردار، به ویژه در ۳ ماهه اولی شدیدتر است.

افرادی که به کشورهای در حال توسعه، به ویژه آسیای جنوبی و آفریقای شمالی مسافرت می کنند در خطر ابتلا قرار دارند. موارد نادری از بیماری در ایالات متحده، در افرادی که سابقه ی مسافرت به کشورهای آندمیک را ندارند دیده می شود.

هپاتیت E چگونه تشخیص داده می شود؟

هپاتیت E با استفاده از آزمایش آنتی بادی ضد HEV تشخیص داده می شود.

پیشگیری از هپاتیت E

شستشوی دستها با آب و صابون بعد از توالت و پس از تماس با کهنه بچه و قبل از آماده سازی و خوردن غذا، ننوشیدن آبهایی که از آلوده نبودن آنها اطلاعی در دست نیست و نخوردن آب و نوشابه همراه با یخ های احتمالا آلوده، نخوردن صدف خام و نخوردن میوه پوست نکنده (یا پخته نشده) یا سبزی خام در هنگام مسافرت به مناطق آلوده همگی به پیشگیری از بروز هپاتیت E کمک می کنند.

نکته: در حال حاضر واکسنی برای هپاتیت E وجود ندارد.

بیماری هپاتیت E ممکن است در بعضی از بیماران، به ویژه زنان باردار، به شکل برق آسا درآید. هپاتیت E در شبه قاره هند شایع تر است.

درمان هپاتیت E

درمان هپاتیت E، حمایتی است.

هپاتیت F

ویروس هپاتیت F، نوعی ویروسی وابسته به هپاتیت است که وجودی فرضی دارد. چندین ویروس هپاتیت F در دهه ی ۱۹۹۰ ظهور کردند ولی هیج یک از گزارشی های مربوط به ظهور این ویروسی ها به اثبات نرسیدند.

هپاتیت G

هپاتیت G، جدیدترین گروه هپاتیت ها را تشکیل می دهد و اطلاعات ناچیزی درباره ی آن در دست است. به نظر میرسد انتقالی ویروسی از طریق خون صورت می گیرد و بیش از همه در معتادان تزریقی، افراد مبتلا به اختلالات انعقادی (مثلی هموفیلی) و افرادی که به دلیلی نارسایی کلیه از همودیالیز استفاده می کنند ایجاد می شود. غالبا بیماری با علایمی همراه نیست و مشاهده نشده است که موجب هپاتیت حاد یا مزمن شود.