برای درمان سرطان پروستات روش های مختلفی وجود دارد که عبارتند از:

1 - درمان انتظاری

انتظاری در این روشی، سرطان پروستات بیمار به دقت مورد کنترل و پایش قرار می گیرد و در واقع برای درمان بیمار از سیاست (مشاهده و انتظار) استفاده می شود. این روش در مواردی به کار میرود که سرطان پروستات در مراحلی بسیار اولیه قرار دارد، به ویژه هنگامی که سن بیمار بالاتر و تومور پروستات وی کوچک است و انتظار میرود رشد بسیار آهسته ای داشته باشد، محدود به یک منطقه از پروستات باشد و نشانه یا مشکلات طبی ایجاد نکرده باشد. از آنجا که سلول های سرطانی پروستات غالباً بسیار آهسته منتشر می شوند، بسیاری از مردان مسن تر ممکن است به درمان بیشتر نیاز نداشته باشند.

البته معمولا درمان انتظاری، معاینات روتین فیزیکی، شامل معاینه انگشتی رکتوم (DRE) و آزمایشی PSA را شامل می شود.

2 - جراحی

بعضی از گزینه های جراحی در سرطان پروستات عبارتند از :

پروستاتکتومی رادیکال

نوعی جراحی باز است که در آن تمام پروستات و مقداری از بافت اطراف آن برداشته می شود. در این نوع جراحی، برشی در ناحیه شکم یا بیضه داده می شود.

برداشتن پروستات از طریق پیشابراه

در روش TURP بخشی از غده پروستات که پیشابراه را احاطه کرده است با استفاده از ابزار کوچکی که از طریق پیشابراه در داخل پروستات قرار می گیرد برداشته می شود. این روش به ایجاد برش نیاز ندارد.

سرما جراحی (کرایو سرجری)

در این روش از منجمد کردن سلول های سرطانی به وسیله ابزاری فلزی و کوچک که در داخل تومور قرار می گیرد استفاده می شود.

عوارض جراحی پروستات

عوارض دراز مدت و جدی جراحی پروستات نسبت به گذشته کاهش یافته اند زیرا امروزه از روش های جدید پیشرفته تری استفاده می شود.

روش های جدیدی که در آن ها اعصاب ناحیه صدمه نمی بینند موجب شده اند تا آسیب دایمی اعصاب کنترل کننده نعوظ روی ندهد و مدخل مثانه دچار صدمه نشود. . با این حالی هنوز هم عوارض جانبی جراحی سرطان پروستات ممکن است ایجاد شوند.

بی اختیاری ادراری ممکن است موجب نشست یا دفع قطره قطره ادرار (به ویژہ بسمل از جراحی) شود. در بسیاری از بیماران چند هفته یا چند ماه پس از جراحی، کنترل طبیعی باز میگردد هر چند که در تعدادی دیگر، بی اختیاری به صورت دایمی باقی خواهد ماند.

ناتوانی جنسی به شکل عدم نعوظ آلت در اکثر موارد به مدت یک ماه یا بیشتر پس از جراحی پروستات وجود دارد و سپس در حدود ۴۰ تا ۶۰ درصد، نعوظ به اندازه کافی برای مقاربت باز میگردد (البته بدون انزال مایع منی، زیرا برداشتن پروستات موجب حذف این مرحله می شود).

برای مردانی که پس از جراحی پروستات دچار ناتوانی جنسی کامل می شوند چندین راه وجود دارد که به وسیله پزشک معالج انتخاب می شود.