چگونه از روغن های گیاهی در برنامه غذایی استفاده شود؟

روغن ها

در صورت امکان تصفیه نشده مصرف کنید.

روغن فندق روغن آووکادو

روغن ذرت روغن زیتون

روغن بادام روغن آفتابگردان

روغن کنجد

روغن های گرفته شده از بذر سبزیجات و میوه جات بخش مهم از رژیم غذایی اکثر افراد را تشکیل می دهد. فرقی نمی کند که شما چگونه از آنها استفاده می کنید مثلا برای پخت و پز ، سرخ کردن و یا در سس سالاد آنها منابع خوبی از چربی های سالم هستند. به طور کلی روغن های گیاهی مجموعه ای از مزایا را ارائه می دهد مانند کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی ، متابولیسم و هضم بهتر، کاهش ابتلا به سرطان سینه و فراهم کردن اسیدهای چرب امگا 3 برای بدن.

ارزش غذایی روغن های گیاهی

روغن های گیاهی مختلف مواد مغذی مختلفی دارند اما عناصر مشابه در تمامی آنها عبارت اند از ویتامین E (توکوفرول) ، امگا 3 و امگا 6 ، چربی های اشباع نشده و اشباع شده.

فواید سلامتی روغن های گیاهی

پس از بررسی اجزای مغذی آنها اجازه دهید درک کنیم که چگونه آنها بر سلامتی ما تاثیر می گذارند و چرا ما باید روغن سبزیجات و میوه جات را به رژیم غذایی روزانه خود اضافه کنیم.

رشد سلولی و حفاظت از آنها

روغن هایی مانند دانه پنبه ، آفتابگردان، بادام و جوانه گندم همگی سرشار از ویتامین E هستند که از سلول های بدن محافظت می کنند و در رشد آنها موثر هستند. این ویتامین مزایای فراوانی برای بدن ما دارد. این ویتامین از بافت های بدن از جمله پوست، چشم ها، سینه، بیضه ها و کبد محافظت می کند

جلوگیری از ناراحتی های قلبی

چربی های اشباع نشده به فراوانی در روغن های گیاهی یافت می شود. چربی های اشباع نشده سطح کلسترول بد و خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی را کاهش می دهد. علاوه بر این حضور ویتامین E در روغن های گیاهی از بروز بیماری های قلبی و لخته شدن خون که خود علت بیماری های قلبی هستند جلوگیری می کند.

رشد و توسعه

بدن به اسیدهای چرب برای انجام عملکردهای مختلف نیاز دارد که به وفور در روغن های گیاهی یافت می شود. دو نوع اسید چرب وجود دارد امگا 3 و امگا 6 . بدن به طور طبیعی نمی تواند این مواد را تولید کند از این رو بهتر است که این مواد را از طریق غذاها کسب کنیم.

آلفا لینولنیک یک نوع از اسیدهای چرب امگا 3 است که در سویا، کلزا و روغن بذر کتان یافت می شود که این اسید های چرب بسیار شبیه به اسیدهای چرب موجود در ماهی هستند. اسیدهای چرب امگا 3 به طور گسترده به عنوان ضد التهاب شناخته می شوند به همین دلیل است که آنها به شدت به افراد مبتلا به بیماری های قلبی مزمن، پوست و گوارش توصیه می شود.

از سوی دیگر امگا 6 التهاب زا است در نتیجه استفاده بیش از حد از آنها در طولانی مدت می تواند بیشتر اسیب ایجاد کند تا فایده داشته باشد.

نسبت 1 به 1 برای حفظ سلامتی و جلوگیری از عوارض ایده آل است. با این حال، رژیم غذایی غربی ها از یک نسبت ناسالم 16: 1 پیروی می کند که در ان بین اسیدهای امگا 6 و امگا 3 تعادلی وجود ندارد و می تواند به بیماری های خود ایمنی، بیماری های مزمن قلبی، التهاب و سرطان منجر شود.