نکات مهم در غذاهای تکمیلی کودکان

  • استفاده از انواع گوشتها همراه با سبزیها (هویج، لوبیا سبز، نخود فرنگی، کرفس، گوجه فرنگی، سیب زمینی، جعفری) و مواد نشاسته ای مانند ماکارونی و آردها امکان تهیه سوپهای متنوعی را به مادر می دهد. سوپی که مواد غذایی فوق در آن بخوبی نرم شده باشد غذای مناسبی برای شیرخوار است. شروع استفاده از حبوبات هم از همین سنین مقدور است. می توان ابتدا از آرد یکی از انواع شروع کرد و سپس از حبوبات خیس شده و پوست کنده که کاملاً پخته و نرم شده باشند مانند عدس، ماش و لوبیا (یا جوانه آنها) استفاده نمود. حبوبات منبع خوبی برای تأمین پروتئین هستند و همراه باغلات و شیر مادر غذای کاملی را تشکیل می دهند. ناگفته نماند که در سنین بالا به جای گوشت می توان از حبوبات استفاده کرد).
  • اگر کودک مبتلا به یبوست است. در تهیه سوپ باید از برگه هلو، زردآلو و آلو به مقدار کم استفاده شود.

با افزایش سن و پذیرش بیشتر کودک، سوپ و غذاهای نرم باید تبدیل به غذاهای سفت تر شوند، یعنی باید با اضافه کردن غذاهای سفت تر و کمی قابل جویدن، عمل تکاملی جویدن را در کودک پرورش داد. اگر با افزایش تدریجی قوام مواد غذایی، شیرخوار به عمل جویدن تشویق و راهنمایی نشود و برای مدتها از غذاهای آبکی استفاده کند، بعداً در جویدن غذاهای جامدتر دچار اختلال خواهد شد.

  • لازم است نان برشته، بیسکویت و سبزیهایی که قوام مناسبی برای جویدن شدن دارند در این سنین به کودک داده شود.
  • شیرخواران از یکسالگی به بعد بخوبی می توانند از غذاهای خانواده استفاده کنند. شیرخوار هنوز سریع رشد می کند و مقاومت کافی در مقابل بسیاری از بیماریها را ندارد. دندانهایش کامل نشده اند، بنابراین غذاها بایستی مقوی، کم حجم و زود هضم باشند و به دفعات در اختیار شیرخوار قرار داده شوند. غلاتی که کودک قدرت جویدن آنها را دارد و برنج به صورت کته های مختلف مخلوط با سبزیها، حبوبات و گوشتهای نرم مناسب هستند.
  • اگر کودک هر روز از سبزیهای تازه استفاده کند لازم نیست هر روزمره میوه نیز بخورد.

باتوجه به این که کودک در سنین 1 تا 3 سالگی به علت سرعت رشد و فعالیت زیاد احتیاج به انرژی و غذاهای بیشتر دارد، ولی از طرفی حجم معده او کم است، لازم است در این سنین 5 تا 6 بار در شبانه روز تغذیه شود.