عسل و پیری

در سنین پیری نیز مصرف عسل با فواید زیادی همراه است. عده ای از محققین بر این عقیده هستند که در سنین پیری توان استفاده از گلوکز کم می شود ولی توانایی استفاده از فروکتوز تغییری نمی کند و در نتیجه عسل که حاوی که حاوی مقدار زیاد فروکتور است برای تغذیه سالمندان مناسب است همچنین در بیمارانی که سکته مغزی کرده اند تحمل گلوکز کم می شود در صورتیکه تحمل عسل در آنها تغییر چندانی نمی یابد. پروفسور پارهون دانشمند یونانی در کتاب معروف «زیست شناسی سن» از عسل و خمیر مایه به عنوان یک غذای رژیمی برای اشخاص در سنین مختلف خصوصاً افراد مسن توصیه می کند که بسیار سلامت بخش و عالی است.

طرز تهیه :

از ترکیب عسل و خمیر مایه به نسبت مساوی با یک قسمت عسل و دو قسمت خمیر مایه تهیه می شود و مصرف آن روزانه 50 الی 75 گرم در چند نوبت توصیه می شود.

در دوران پیری برای حفظ سلامتی انسان غذایی مناسب تر از عسل نیست. به سالخوردگان توصیه می شود که از خوردن قند سفید و بی جان که مرده است خودداری نموده و از عسل که زنده فعال است استفاده نمایند.