کمبود آهن یکی از دلایل اصلی کم خونی است که بر اثر آن بدن با کمبود گلبول های قرمز خون یا هموگلوبین حامل اکسیژن مواجه است.

در حال حاضر این عارضه در دو میلیارد نفر از جمعیت جهان مشاهده می‌شود. کمبود آهن و کم خونی می تواند در بلندمدت عواقب جدی برای سلامتی به ویژه برای کودکان داشته باشد. همچنین فقر آهن ممکن است نشانه‌ای از وجود سایر بیماری‌های جدی و تهدیدکننده باشد که باید تحت درمان قرار گیرد.

فقر آهن یک عارضه شایع در سراسر جهان از جمله در استرالیاست که در میان تمام سنین از کودکان خردسال تا افراد مسن مشاهده می‌شود. طیف وسیعی از مشکلات سلامت ممکن است ناشی از کمبود آهن باشد که از آن جمله می‌توان به مشکلات قلبی اشاره کرد. همچنین در صورت کمبود آهن در زنان باردار یا کودک، احتمال بروز مشکل در فرآیند رشد وجود دارد.

نتایج مجموعه‌ای از آزمایش‌ها و تحقیقات اخیر، بروزرسانی در روش‌های تشخیص و مدیریت کمبود آهن را به همراه داشته و اجرای این موارد فوائد قابل توجهی برای سلامتی در طولانی مدت در استرالیا و سراسر جهان خواهد داشت.

به گفته متخصصان توانایی در تشخیص اختلال کمبود آهن و درک و مدیریت علل کم خونی می تواند موجب بهبود سلامت افراد در هر سنی شود. به تازگی مشخص شده است که روش‌های درمان فقرآهن باید متناسب با شرایط هر کشور یا منطقه  باشد.

پزشکان در این مطالعه اظهار داشتند: در استرالیا طی دو دهه گذشته پیشرفت های بسیاری در زمینه کنترل کمبود آهن حاصل شده اما همچنان برخی از افراد از بهترین مراقبت ها برخوردار نیستند. به طور مثال به برخی از افرادی که ممکن است از آهن وریدی بهره‌مند شوند این پیشنهاد ارائه نمی‌شود و این درحالیست که شواهد واضحی وجود دارد که نشان می‌دهد این روش به سرعت سطح آهن را بازیابی می‌کند.

این تیم تحقیقاتی ابراز امیدواری کردند که این بررسی‌ها، اطلاعات روشنی را برای پزشکان استرالیایی و دیگر کشورهای جهان فراهم کند و شیوه‌های مقابله با کمبود آهن را بهبود دهد چرا که با فوائد بسیاری برای سلامتی همراه است.

محققان تاکید کردند: در حالیکه کمبود آهن اغلب به دلیل کمبود آهن در رژیم غذایی ایجاد می‌شود اما می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات جدی‌تر از جمله سرطان روده یا بیماری سلیاک باشد.

به گفته محققان به جای آنکه فقط به بیمار دستور داده شود که از مکمل های آهن استفاده کند بسیار مهم است که در ابتدا علت کمبود آهن به درستی بررسی و ریشه‌یابی شود. در صورتیکه پزشک اختلال کمبود آهن را جدی نگیرد و دلیل بروز آن را بررسی نکند دیگر اختلالات و بیماری‌های جدی نیز نادیده گرفته می‌شوند و در برخی موارد جان بیمار مورد تهدید قرار می‌گیرد.