این جراحان شایع ترین جراحی عمده در مردان بالای 55 سال است. چند سال پیش تخمین زده شد که یک مرد 40 ساله در ایالات متحده که تا سن 80 سالگی به حیات خود ادامه می دهد، به احتمال 29 درصد تحت عمل پروستات برداری به علت بزرگی خوش خیم پروستات قرار خواهد گرفت. از آن هنگام احتمالاً میزان افزایش یافته است.

آیا واقعا این همه جراحی لازم است ؟

تعدادی از بررسیها بیانگر آن است که بعضی از بیماران می توانند اگر نگوییم به حال خود رها شوند لااقل جراحی خود را چند سالی به تعویق بیندازند. جراحی می تواند تا زمانی که این مردان بتوانند با علائم خود کنار آمده و آنها را به عملی که این علائم را اصلاح کند، ترجیح دهند به تعویق بیفتد.

در پژوهشی که در اواخر دهه هفتاد آغاز شد وضعیت 108 بیماری که به آنها جراحی پروستات توصیه شده بود و آنها از انجام آن امتناع کرده بودند، پیگیری شد. 10 سال بعد 8 تن از آنان سرانجام برای مقابله با تشدید علائم تن به جراحی داده بودند. اما 90 نفر دیگر با وجود اینکه وضعیتشان آنان را می آزرد هنوز تسلیم نشده بودند. 18 نفری که جراحی شده بودند از این تأخیر آسیبی ندیدند.

محققین نتیجه گیری می کنند که این یافته ها بیانگر آن است که بیشتر جراحیها می توانند به تأخیر بیفتند یا شاید بیماران به حال خود گذاشته شوند. بر مبنای گفته جان. اچ. واسون، پزشک و متخصص داخلی در طب سالخوردگان در دانشکده پزشکی دارتموند، براساس پژوهشی که هنوز به پایان نرسیده است نتایج برداشت پروستات از طریق پیشابراه در مقابل نتایج «انتظار تحت مراقبت» در مورد 550 مرد در 9 بیمارستان با متخصصان کار آزموده حاکی از آن است که اگر بیمارانی را که علائم خفیف دارند کنار بگذریم برداشت پروستات به این شیوه موثرترین روش می باشد.