در فرآیند درم ابریژن ، لایه های بالایی و میانی پوست برداشته می شوند تا جای آکنه صاف شود. پیش از انجام این نوع روش ها باید چند جنبه را در نظر داشت. درم ابریژن برای افراد دارای پوست نوع I تا IV که آکنه سطحی دارند بسیار مناسب است. در درم ابریژن باید زمانی برای شفای پوست در نظر گرفته شود و بی حسی موضعی نیز ضروری است چون این فرایند بسیار دردناک است.

جاهای بسیار گود و حفره ای آکنه برای این درمان مناسب نیست چون این جاها در آخر گود و پهن و احتمالا آشکارتر از قبل می شوند که مسلما هدف این درمان نیست. برای این نوع جاهای آکنه ، بهترین درمان پر کردن آن ها با پر کننده های موقت مثل کلاژن یا رستیلان ؛ یا با پر کننده های دائمی تری مانند آرتکول است. روش دیگر درمان حفره های نوع عمیق یا تیشه ای جای آکنه ، پیوند منگنه ای (پانچ) نام دارد.

این تکنیک شامل استفاده از یک تیغه برش شبیه تیغه بیسکویت بری برای بیرون آوردن جای آکنه و بعد افزودن پوست گرفته شده از جای دیگر برای پر کردن حفره است. پس از این فرایند می توان درم ابریژن را برای صاف کردن لبه ها به کار برد.

تفاوت بین میکرودرم ابریژن و درم ابریژن چیست؟ من به چند بار میکرودرم ابریژن نیاز دارم؟ آیا این تکنیک ها به راستی موثرند؟

میکرودرم ابریژن روشی است که در آن بلورهای ریز روی پوست پاشیده می شود و بعد دوباره از روی پوست مکیده می شود. این دو عمل ، منفذهای پوست را موقتا تمیز و پوست را صاف تر می کند. لایه های بالایی پوست برداشته می شوند که به نفوذ یک نواخت تر داروهای دیگر کمک می کند.

معمولا پنج تا هفت بار میکرودرم ابریژن برای دستیابی به نتایج مطلوب انجام می شود و پس از آن باید هر 6 تا 8 هفته یک بار درمان نگهدارنده انجام شود. هیچ مطالعه به راستی خوبی برای نشان دادن فواید میکرودرم ابریژن نشده است ؛ اما شواهد بی پایه بسیاری حاکی از کمک آن به درمان آکنه است.