بخش اساسی این تکنیک، برداشتن بخشی از پوست سراست که دچار طاسی است. مشکلی که هست این است که برای برداشتن قسمت طاس چند مشکل وجود دارد. یکی اینکه اگر قسمتی که برداشته می شود وسیع باشد، دو بخش باقیمانده را نمی توان به هم بخیه زد، زیرا به علت فشار بیش از حد برای رساندن این دو قسمت به هم، جای زخم باقی می ماند. درحال حاضر سعی می شود که از تکنیکهای مختلف برای کشیدن پوست استفاده شود.

برای کشیدن پوست، در دهها سال اخیر تکنیکهای مختلفی خلق گردیده است. اینکار در چند گردیده است. اینکار در چند جلسه جراحی (و نه در یک جلسه) انجام می شود. در جلسه اول، دستگاهی به نام expander زیر پوست سر قرار داده می شود. این وسیله ظرف چندین هفته به تدریج کشیده و کشیده می شود(گاهی به اندازه یک کف دست). آنگاه قسمت پوست طاس را می توان برداشت، و دو قسمت دیگری که دارای مو هستند را بدون فشار زیاد به هم بخیه زد.

مشکلات پیش روی اجرای این تکنیکها

گاهی این دستگاه (expander) را نمی توان حتی با کلاه پوشاند، و این سبب احساس ناراحتی شخص نسبت به ظاهر خود می شود. مشکل دیگر این است که این عمل ممکن است به پوست قسمتهای دیگر صورت صدمه وارد کند. این تکنیک بسیار حساس است و به جراح متخصص و ماهر نیاز دارد. این کشیدگی نباید به پوست قسمت های دیگر صورت وارد شود. ابروها و پوست اطراف چشم ها نباید تحت قرار بگیرد و فقط پوست قسمت طاس باید کشیده و جدا شود. و پوست بقیه صورت کشیده نشود. مشکل دیگر این است که بعد از بخیه کردن دو قسمت دارای مو، ممکن است این قسمتها شروع کنند به جمع شدگی و سبب ایجاد زخم و عفونت در محل شوند.

این تکنیکها فقط باید در اتاق عمل انجام شوند حال آنکه تکنیکهای پیوند مو بسیار ساده تر بوده و کمتر جراحت به وجود می آورند. تحقیقات مختلف نشان داده اند که آن قسمت هایی از پوست سر که کشیده می شوند، ساختمان درون آنها هم تغییر می کند و سلولهای پوستی هم تا اندازه زیادی شروع به تقسیم می کند و مقداری پوست جدید به وجود می آید. اصلی که اینجا در این جراحی استفاده می شود اصلی است که در طبیعت وجود دارد مثلاً در زنانی که حامله می شوند. پوست شکم چندین سانتیمتر کشیده می شود اما بعد از بارداری تا اندازه زیادی به جای اول خود باز می گردد.