با توجه به حساس بودن مهره های گردنی هر گونه کشش شدید در این ناحیه به فضای بین مهره ای و بافت های اطراف آن آسیب می رساند.

تمرینات کشش دست ها در حالت دراز کش به شکم

این تمرین باعث ایجاد در رفتگی در شانه ها می شود و عضلات و بافت های نگهدارنده این مفصل را دچار کشیدگی شدید می کند.

بالا آوردن بالا تنه به طرفین در حالت دراز کش به شکم توام با چرخش

این تمرین مهره ها را تحت نیروهای برشی قرار داده و چرخش آنها باعث خرد شدن دیسک های بین مهره ای می شود.

پرتاب پاها به طرف پایین

این تمرین درناحیه کمر قوس ایجاد کرده و به مهره های آن فشار وارد می کند.

تمرین مقاومت دربرابر حرکت سر به طرف بالا، پایین و طرفین

عضلات مهره های گردنی برای تقویت شدن نیاز به اعمال فشارهای این چنینی ندارند.

خم و راست نمودن بالا تنها (پل زدن) از حالت نشسته پر پشت یار

این تمرین باعث باز شدن پشت و فشرده شدن دیسک ها و خمیدگی شدید در گردن یار کمکی می شود.

بالا و پایین آوردن، جمع و باز کردن، قیچی زدن و فرود جانبی پاها

در این تمرین چرخش های ناگهانی در مهره های کمری دیسک ها را دچار آسیب می کند.

زاویه زدن با پاهای جفت از حالت آویزان شده از گردن یار

این حرکت هم برای گردن و هم برای کمر یار کمکی و هم کمر اجرا کننده خطرناک است.

انواع حرکات آویزان شدن از گردن یار

این گونه حرکات شدیداً مهره های گردن را تهدید می کند.

خم کردن (پل زدن) بالا تنه به عقب

چرخاندن بالا تنه به چپ و راست این حرکات سریع کمر را تحت گشتاور و نیروهای برشی آسیب زا قرار می دهد.

پشتک وارو به کمک یار

در این حرکت کمر و گردن هر دو بار مستعد آسیب است.