هر یک از ویتامین ها بر روی پوست و سلامتی و طراوت و شادابی آن اثر خاصی دارند و هریک به نسبتی مشخص، بر روی پوست اثر گذاشته و بسته به مقدار این اثر، پوست احتیاج دارد تا کمبود هایش را از طریق گیاهان دارنده آن تامین نماید. بنابراین کمبود این مواد باعث آسیب به پوست ( به صورت بیماری های پوستی) و تسریع روند پیری پوست می شود. در کشورهای پیشرفته، کمبود شدید ویتامین ها نادراست؛ ولی کمبود خفیف آن، هنوز هم به مقدار زیادی دیده می شود. این مساله به معنای مصرف مقادیر بسیار زیاد این مواد نیست، چرا که مصرف زیاد این مواد فواید بیشتری ندارد و مصرف بعضی از آن ها باعث مسمومیت نیز می شود. از جمله ویتامین هایی که فواید زیادی برای سلامت پوست دارند، می توان به ویتامین های B1، A، B2 ، B6، F، E، D، C، H اشاره کرد.

ویتامین A: برای رشد و نمو بدن، برای پوست، مو، ناخن ها، دندان ها و حفظ قدرت بینایی ضروری است. این ویتامین در سبزی های دارای برگ سبز مثل اسفناج و سبزهای زرد و نارنجی مثل هویج ( در یک هویج بزرگ به مقدار 5000 واحد یافت می شود) و برگ های سبزتر مثل کاهو یافت می شود.

ویتامین B1: باعث پایین آوردن میزان اسیدهای چرب می شود. ویتامین B1 نرم کننده مو، ضد چربی رگ های خونی ضد سلولیت و ضد آکنه(جوش) است. منبع مهم آن خمیر ترش (مایه خمیر) است. یکی از ویتامین های حیاتی و ضروری می باشد و برای ماهیچه، پوست و مو مفید است. در مایه خمیر ترش، مخمر آبجو، جوانه گندم، تخم آفتابگردان، اسفناج، هویج، زرده تخم مرغ و جگر مرغ، شیر گاو نجوشیده، سبوس برنج و سیب زمینی یافت می شود.

ویتامین B2: آن را در مخمر آبجو، شیر خشک، گردو، عسل، اسفناج، سفیده تخم مرغ، خربزه و بلوط می توان پیدا کرد. نیاز روزانه آن 3 میلی گرم است. مشکلات پوستی از قبیل جوش (مخصوصا آکنه نوع روزاسه)، ورم پوست ، آگزما ، و زخم ها با مصرف ویتامین B2 بهوبد می یابد.

ویتامین B5: ضد خشکی بیش از اندازه و پوسته پوسته شدن پوست است و بهبودی زخم را مخصوصا بعد از جراحی، تسریع می بخشد. بهترین منابع، ویتامین B5 عبارتند از مخمر آبجو، نان، غلات و حبوبات، قارچ، جگر، لوبیای خشک و نخود، آووکادو، ماهی ، مرغ ، آجیل (فندق، گردو) ، بادام زمینی ، گل کلم ، شیر و پنیر ، سیب زمینی ، پرتقال ، موز و تخم مرغ.

ویتامین B6: برای از بین بردن خشکی مو و برای مغز مفید است همچنین کمبود آن باعث التهاب (قرمزی ، ورم ، درد) دهان، ترک و خشک شدن لب های می گردد. منابع آن عبارت اند از: جوانه گندم، مرغ، ماهی، کلیه، کبد، تخم مرغ و مخمر ، سبوس گندم ، غلات. سیب زمینی ، موز و جو دوسر. ویتامین B6 در غذاهای فریز شده یا فرآورده های غذایی (مانند گوشت) از بین می رود.