ایزوترتینویین یک رتینویید خوراکی است ، یعنی در خانواده ترکیبات ویتامین A قرار دارد. به همین دلیل بسیاری از اثرهای جانبی که از ایزوترتینویین می بینیم شبیه اثرهایی است که از مصرف دزهای مسموم کننده ویتامین A می بینیم. ایزوترتینویین درمان مناسبی برای کسانی است که آکنه نودولی شدید یا آکنه متوسط تا شدیدی دارند که به آنتی بیوتیک های خوراکی و درمان موضعی پاسخ نداده است. تمام متخصصان پوست نیز عملا ایزوترتینویین خوراکی را برای آکنه متوسط تا شدید که جای آن روی بدن و روی روان می ماند ، آکنه التهابی که به درمان متداول عادی پاسخ نمی دهد و آکنه مزمنی که پس از هر نوع درمان دوباره عود می کند تجویز می کنند.

با ظهور ایزوترتینویین خوراکی ، که با نام تجارتی آکوتان فروخته می شود و حالا ژنریک های آن به نام سوترت یا آمنستی نیز به بازار آمده اند ، آکنه شدید و ایجاد کننده جای آکنه که اغلب جای فیزیکی و روانی آن یک عمر می ماند ، رخدادی است که کمتر مشاهده می شود. این دارو به دلیل اثرهای جانبی بالقوه بسیار جدیی که دارد درمانی بی خطر نیست و برای همه تجویز نمی شود. درباره این دارو در کنگره آمریکا نیز بحث هایی بوده است و خانواده هایی که فرزندانشان در دوره درمان با آکوتان دست به خودکشی زده اند و گروه هایی که روی نقص جنین کار می کنند می کوشند این دارو از بازار خارج شود.

شرکت رش که اولین سازنده آکوتان بود و گروهی از متخصصان پوست که به ضرورت وجود این داروی بسیار مهم در بازار برای درمان آکنه معتقدند ، بر سر رهنمودهای خاصی برای پایش بیماران تحت درمان ایزوترتینویین خوراکی به توافق رسیده اند. این تلاش موفق بوده است و به شکل توافق های مکتوب ، اطلاعات نوشتاری و ویدیویی مفصل ، بررسی ها و روش های دیگر ثبت داوطلبانه ادامه دارد. این برنامه در افزایش آگاهی از خطرهای ایزوترتینویین خوراکی ضمن در بازار نگهداشتن آن برای کسانی که به راستی به آن نیاز دارند موفق بوده است. در 6 ماه گذشته از تاریخ نگارش این کتاب ، رهنمودهای جدیدی توصیه شده است که از تمام بیمارانی که تحت درمان با ایزوترتینویین خوراکی هستند می خواهد وارد فهرستی رسمی شوند تا بهتر پایش شوند.