ماساژ سوئدی

درمان سوئدی به وسیله اکثر متخصصین ماساژ درمانی مورد توجه قرار گرفته است و منادی همه درمان های ماساژ و تمرینات بدنی می باشد، اولین بار توسط هنریک لینگ در سوئد توسعه یافت. او یک متخصص ماساژ درمانی علاقمند و مشتاق بود که زندگی خود را به توسعه و پذیرش این شیوه شفادهنده اختصاص داد. وی معتقد بود شخصی که ماساژ می دهد باید از تشریح و فیزیولوژی آگاهی داشته باشد. با این هدف در ذهن، لینگ مراکزی برای آموزش ماساژ و ورزش سوئدی ایجاد کرد. او اصطلاحاتی را معرفی کرد از قبیل effleurage ( استفاده از حرکات مالشی موزون و ملایم )، که یک حرکت موزون ملایم در سراسر بدن برای بهبود گردش خون است، و petrissage ، که یک نوع مشت و مال دادن، فشردن و ساییدن است و برای خارج کردن سموم و تنش از عضلات بدن استفاده می شود.

هدف اصلی روش لینگ، بهبود گردش خون، درست به کاربردن مفاصل، کشش و رهاسازی عضلات و ایجاد انواع اثرات مفید با استفاده از تمرینات ماساژ قدیمی آمیخته با ماساژ درمانی ، ورزش عضلات و مفاصل بود. بعد از قرن نوزدهم، ماساژ سوئدی، با کاربرد روغن های پایه ترکیب شد و کیفیت زندگی را افزایش داد و به طور فزاینده ای در اروپا و غرب رواج یافت.

ماساژ درمانی شرقی طب سوزنی

برای بهترین توضیح درباره ی انواع ماساژ درمانی شرقی از قبیل طب فشاری و شیاتسو، اجازه دهید اول مباحث مربوط به طب چینی را که قبلا مطرح کرده ایم، مرور کنیم. در شرق، طب قسمتی از بینش مذهبی و اخلاقی زندگی فرد را در برمی گیرد. عالم وجود به عنوان یک وحدت یا یگانگی در نظر گرفته می شود که در آن نیروهای متضاد یکدیگر را تکمیل نموده و همیشه یک سطح توازن را طلب می کند. بیماری تنها زمانی رخ می دهد که این توازن به هم می خورد. هرچند، تفکر غربی، از فلسفه شرقی متفاوت است ولی تمایل به جدایی سطوح مادی از معنوی دارد.

در درمان شرقی، به نیروی حیاتی و فعال انرژی، کای اطلاق می شود که در سرتاسر بدن ما در خطوط نصف النهار پخش می گردد. این ها به منزله ی مجراهایی تعریف می شوند که با اعضای مهم بدن مرتبط بوده و بر آنها تاثیر می گذارند. وقتی که نیروی حیاتی کای آزادانه جریان می یابد، سلامت و تندرستی وجود دارد، هنگامیکه جریان کای قطع می شود، یک انسداد به وجود می آید که منجر به مشکلات می گردد.

نصف النهارها به صورت جریان رودخانه ها هستند، در نقاط کلیدی خاص، جریان و قدرت رودخانه قوی تر و حتی از سطح قابل رویت می باشند. این نقاط همراه با نصف النهارهای بدن انسان به صورت نقاط، که در طب فشاری، طب سوزنی و شیاتسو استفاده می شوند، انرژی می تواند برای حفظ یا ذخیره جریان زندگی و سلامت اتصال یابد.

درمان بیماری های استخوانی

استئوپاتی یک روش درمانی است که با دستکاری فیزیکی مفاصل و تمرینات بدنی انجام می شود. ابتدا در سال 1870 در ایالات متحده توسط دکتر آندره استیل معرفی شد. استئوپاتی، که طی قرن ها جهت درمان بیماری های استخوانی استفاده می شد اخیرا بخش وسیعی از روند کلی طب را بخود اختصاص داده است. دکتر استیل متوجه شد که اکثر مشکلات تندرستی هنگامی به وجود می آیند که قسمتی از استخوان بندی بدن، مفاصل، عضلات و رباط ها از نظم خارج شود و اینکه دستکاری آنها می تواند موجب تسکین، بهبود حرکت؛ رفع احتقان شده و نهایتا، مشکلات مربوط به سلامت را به نحو چشمگیری بهبود بخشد. برای مثال، وقتی که یک مفصل آسیب ببیند و از حالت طبیعی منحرف شود، می تواند شریان ها و اعصاب را تحت فشار قرار داده و مسدود نماید و بنابراین مشکل ایجاد می کند. آزاد کردن مفاصل از طریق دستکاری، گردش خون را بهتر می کند و ساختمان ها و اندام های مختلف بدن را که قبلا از خون تازه برای تولید سلول های جدید در مضیقه بودند قادر می سازد که دوباره شاداب شوند. چابکی عضله و تخلیه لنفاوی نیز می تواند از این طریق بهبود یابد.

متخصصان درمان با روش دستکاری در ستون مهره ای، تا حدی مشابه متخصصان بیماری های استخوان هستند، برای اینکه آنها عموما دامنه وسیعی از اختلالات را از طریق دستکاری مفاصل، عضلات و به ویژه ستون فقرات درمان می کنند. هرچند متخصصان درمان با روش دستکاری در ستون مهره ای، به نسبت متخصصان بیماری های استخوان از پرتوگرافی ها و روش های تشخیصی مرسوم بیشتر استفاده می کنند. استئوپاتی به عنوان یک روش موثر برای درمان مشکلات ساختمان عضلانی اسکلتی، از قبیل درد پشت شناخته می شود، و امروزه بسیاری از متخصصان بیماری های استخوان تمایل دارند انرژی خود را بر دستکاری و آزاد کردن محدودیت های ستون فقرات متمرکز کنند.

در حالیکه دکتر استیل بر روش های ایمن برای امتداد دادن و به حرکت درآوردن ساختمان عضلانی اسکلتی تمرکز داشت، بسیاری از پیروان او بعدها به سمت روش های با سرعت زیاد تغییر روش دادند. این شیوه ها، که از آن زمان به عنوان کراکینگ ( مالش با صدای شدید ) شناخته می شود می توانند در آزاد کردن محدودیت های مفصل بسیار موثر باشند.

ماساژ درمانی عصبی عضلانی

ماساژ عصبی عضلانی، که انقباض و تنش عضلانی را تسکین می دهد اولین بار توسط استنلی لایف توسعه یافت. لایف، که یک متخصص درمان با روش دستکاری در ستون مهره ای و پزشک طبیعی درمانی بود این روش را همراه با روش های تمرینات بدنی و معالجات طبیعی برای درمان بیماری ها بکار برد. نهایتا، این نوع ماساژ بیشترین طرفدار را در انگلستان کسب کرد.

روش های عصبی عضلانی به استفاده از فنون مالش و فشار که اغلب با انگشتان شست اعمال می شود تمایل دارند. این روش را می توان برای اکثر نواحی عضلانی بدن بکار برد؛ هرچند، اغلب اوقات برای آزاد کردن محدودیت های دنده استفاده می شود. برای مثال، کار کردن روی عضلات بین دنده ای قابلیت تنفسی را افزایش می دهد و بنابراین عملکرد ریه را بهبود می بخشد. اگر ریه ها محصور شوند، آنها قادر نخواهند بود به طور صحیح منبسط شده و با اکسیژن تمیز و تازه که برای سلامت بدن ضروری است پر شوند. بدین ترتیب مجموعه ای از واکنش ها موجب می شود که از دفع کامل دی اکسیدکربن توسط ریه ها جلوگیری گردد.