اضطراب پس از ضربه وقتی ایجاد می شود که شخص مستعد، تجربه یا تجاربی دردناک و شدید را پشت سر بگذارد. این نوع اضطراب با اضطراب های مشکل ساز دیگر فرق دارد زیرا چکاننده در آن نقش مهم تری بازی می کند؛ چکاننده در این نوع اضطراب، تجربه کردن رویدادی است که از نظر اکثر آدم ها عجیب و عذاب آور است. هر عاملی که جان انسان را تهدید کند، جنگ های شدید و تن به تن، مصدومیت بدنی، تجاوز، شکنجه، از دست دادن ناگهانی یکی از عزیزان یا چند نفر از عزیزان، جراحت، جراحی، نقل و انتقالات خشونت بار، بلایای طبیعی و رویدادهایی که تاثیر آنها بر یکدیگر افزوده می شوند (مثل سوء استفاده جنسی و جسمی در یک مقطع زمانی) می توانند نقش چکاننده را بازی کنند.

همان طور که خواهیم دید، نظر شخص به اندازه شدت رویداد، مهم است. وقتی سه شرط زیر برقرار باشد، احتمال این که برابر ضربه واکنش افراطی نشان بدهید، بیشتر می شود. شرط اول این است که وضعیت یا شرایط موجود خود را امن بدانید. شرط دوم این است که زندگی خود یا دیگری را در معرض تهدید بدانید. سوم این که وقایع را غیر قابل پیش بینی و غیر قابل کنترل بدانید و احساس درماندگی کنید.

رفتار اجتناب پس از ضربه که اضطراب را تا حدودی کم می کند، خود را تقویت می کند و به اضطراب پس از ضربه دامن می زند. تداوم اضطراب بر اثر اجتناب را در تمام اضطراب ها می بینیم.