آرتروز، شایع ترین علت «آب آوردن زانو»، یعنی تجمع مایع بیش از حد در داخل یا اطراف مفصل زانو است.

• افراد جوان تر هم ممکن است دچار آرتروز شوند ولی شیوع بیماری در افراد مسن خیلی بیشتر است. قبل از 45 سالگی تعداد مردان مبتلا بیش از تعداد زنان مبتلا است ولی پس از این سن، خانم ها بیشتر از آقایان دچار آرتروز می شوند.

• برخلاف بعضی دیگر از انواع التهاب مفصلی (آرتریت)، اُستئوآرتریتفقط مفاصل را گرفتار می کند و اعضای داخلی را مبتلا نمی سازد (به عنوان مثال در بیماری آرتریت روماتویید که دومین فرم شایع التهاب مفصلی است علاوه بر مفاصل، بعضی قسمت های دیگر بدن نیز گرفتار می شوند و بیماری مزبور با تورم و قرمزی مفاصل، احساس بیماری، خستگی و به طور ناشایع، تب همراه است).

• اُستئوآرتریت در بعضی افراد پیشرفت سریعی دارد و در برخی دیگر، نشانه های بیماری جدی ترند. دانشمندان از عوامل ایجاد این بیماری بی اطلاع هستند ولی ترکیبی از عوامل، شامل افزایش وزن، فرآیند افزایش سن، آسیب مفصلی ناشی از ضربه و وارد آمدن استرس های شغلی و ورزشی را در بروز آن موثر می دانند.

• ناتوانی حاصل از اُستئوآرتریت می تواند موجب بیکاری و در نتیجه ، کمبود درآمد بیمار شود.

• از عوارض اُستئوآرتریت می توان به افسردگی، اضطراب، احساس درماندگی، محدودیت فعالیت های روزمره، محدودیت شغلی و ناتوانی در شرکت در کارها و مسئولیت های روزمره ی شخصی و خانوادگی نام برد. با این حال اکثر افراد مبتلا به اُستئوآرتریت می توانند به زندگی فعال و سازنده ادامه دهند. • مصرف داروهای مسکن، استراحت و ورزش، برنامه های آموزش و حمایتی، یادگیری مراقبت از خود و بهداشت مناسب موجب توانایی بیمار برای انجام کارهایش می شوند.

• با اینکه اُستئوآرتریت به طور شایع در اثر ضربه ایجاد می شود غالباً در چند نفر از اعضای یک فامیل بروز می کند که این مسئله، استعداد ارثی ابتلا به بیماری را می سازد. در تعدادی از مطالعات نشان داده شده که میزان بروز بیماری در بین خواهر و برادرها و به ویژه در دوقلوهای همسان بیشتر است. به نظر می رسد حداکثر 60 % موارد اُستئوآرتریت در نتیجه ی عوامل ژنتیکی ایجاد می شوند. محققان همچنین احتمال تأثیر آلرژی ها، عفونت ها یا قارچ ها در ایجاد اُستئوآرتریت در دست بررسی قرار داده اند.