• مفصل شانه متحرک ترین مفصل بدن به شمار می آید ولی به دلیل دامنه ی حرکت، ناپایدارتر از سایر مفاصل است. مفصل شانه از نقاط شایع آسیب دیدگی بدن است. برجستگی کروی شکل سر استخوان بازو بزرگ تر از حفره استخوانی ای است که این برجستگی در آن قرار می گیرد و تشکیل مفصل می دهد. برای اینکه مفصل شانه پایدار بماند، به وسیله ی عضلات، تاندون ها و باط ها حمایت می شود.

• میزان شیوع آرتروز مفصل شانه کمتر از سایر مفاصل است.هردو مفصل شانه مبتلا به آرتروز می شوند: مفصل اُستئوآرتریت مفصل گلنوهومرال (glenohumeral) یعنی مفصل حفره ی کاسه ای و برجستگی سر استخوان بازو معمولاً در اثر اسیب قبلی روی می دهد. اُستئوآرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار (acromioclavicular) یعنی مفصل میان زایده ی جانبی خار استخوان کتف که بالاترین نقطه شابه است با سر استخوان ترقوه می تواند دردناک باشد و در انجام کارهای روزمره ایجاد اشکال نماید. در معاینه بیمار، ضعف یا تحلیل رفتگی عضلانی، حساسیت نسبت به لمس و ایجاد درد در هنگام فشار دادن مفصل مبتلا، محدودیت دامنه ی حرکت، علایم آسیب دیدگی عضلات، تاندون ها و رباط های اطراف شانه و شواهد اسیب های قبلی دیده می شوند. در لمس مفصل مبتلا، خش خش وجود دارد و در رادیوگرافی، باریک شدگی فضای مفصلی، تغییرات استخوانی و اُستئوفیت ها دیده می شوند.

• درد آرتروز شانه با فعالیت تشدید می شود. در موارد گرفتاری مفصل گلنوهومرال، درد در پشت شانه احساس می شود و تغییرات آب و هوا می تواند موجب تشدید درد شود.در آرتروز مفصل اکرومیوکلاویکولار در جلوی شانه احساس می شود.

• محدودیت حرکت ناشی از آرتروز مفصل شانه ممکن است به حدی برسد که بیمار نتواند دست خود را برای شانه کردن موهایش بالا بیاورد. با پیشرفت آرتروز، تمام حرکات شانه با درد دایمی همراه هستند. درد در هنگام خواب شب نیز ادامه دارد .

• درمان عبارت است از استراحت دادن به شانه، تغییر و تعدیل فعالیت های روزمره، استفاده از گرمای مرطوب، مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروییدی یا تزریق کورتون به منظور کاهش التهاب، قرار دادن کمپرس یخ، 2 تا 3 بار در روز هربار 20تا 30 دقیقه با هدف کاهش درد و التهاب. در موارد مقاوم، جراحی آرتروپلاستی کامل در آرتروز مفصل گلنوهومرال و عمل جراحی برداشتن 5/2 سانتی متر انتهای ترقوه در آرتروز مفصل اکرومیوکلاویکولار انجام می شود.